تاثیر دو محرک رشد باکتریایی بر عملکرد کمی و کیفی خیار گلخانه ای

افزایش عملکرد کمی و کیفی در گلخانه های تجاری ضمن حفظ سلامت محصول و محیط زیست از اهداف طرح های تحقیقاتی وزارت جهاد کشاورزی است. بنابراین، آشنایی گلخانه داران و کارشناسان ترویج با تاثیرات کودهای زیستی با پایه باکتریایی ضرورت دارد. پژوهش حاضر در یک گلخانه تجاری واقع در شهرستان نظرآباد استان البرز اجرا شد. تیمارها شامل بررسی تاثیر دو باکتری محرک رشد گیاه (P۳-۵۷ و ۱۱۱۹) روی ارقام داتیس و آلفرد خیار گلخانه ای بود که فروردین ۱۴۰۱ اعمال شد. نتایج نشان داد باکتری ۱۱۱۹ موجب افزایش عملکرد و کاهش مقدار نیترات در ارقام آلفرد و داتیس شد. همچنین از لحاظ تاثیرات کیفی نیز باکتری P۳-۵۷ توانست موجب کاهش علائم کنه و همچنین افزایش عطر و طعم میوه در هر دو رقم خیار گلخانه ای شود. ارزیابی بهره وری اقتصادی نیز نشان داد سود حاصل از تولید خیار داتیس تحت تاثیر باکتری ۱۱۱۹ نزدیک به ۵۰۱۵ میلیون ریال در هکتار شده است. به طور کلی، استفاده از کودهای زیستی با پایه باکتریایی با توجه به افزایش کمی و کیفی محصول می تواند در کنار هزینه اندکی که به تولید کننده وارد می کند، برای تولیدکنندگان سود خالص قابل تاملی فراهم نماید. همچنین از آنجا که نحوه استفاده از کودهای زیستی آسان بوده و هیچ باقیمانده شیمیایی را وارد محیط نمی کنند در راستای تولید محصول سالم، می تواند نقش بالایی در تامین بهداشت محیط و سلامت مصرف کننده داشته باشد.

Keywords:

کود زیستی , خیار , عطر و طعم میوه , عملکرد , گلخانه تجاری