نقش روابط معلم – دانش آموز در افزایش شایستگی تحصیلی دانش آموزان

ارتباط معلم و دانش آموز یک منبع مهم حمایت اجتماعی است که در یادگیری دانش آموزان نقش محوری دارد و به عنوان جنبه اصلی حرفه تدریس به پیامدهای آموزشی و رفتاری کمک میکند. معلمان برای دانش آموزان در حکم پایگاهی امن در برابر مشکلات و راهنمایی برای کشف و تجربه جهان پیرامون هستند بنابراین بدیهی است که نوع رفتار معلمان بتوان رفتارهای دانش آموزان را پیش بینی نماید. از طرفی شایستگی تحصیلی شامل مهارتها، نگرش و رفتارهایی است که منجر به قضاوت معلمها از عملکرد و نیز پیشرفت تحصیلی دانش آموز در کلاس میشود. وقتی معلمها مهارتهای تحصیلی دانشآموزان را ارزیابی میکنند، در واقع، تمام اجزای شایستگی تحصیلی مانند مهارتهای درونفردی، مهارتهای مطالعه، انگیزه و دل مشغولی تحصیلی دانشآموز را جستجو میکنند. با توجه به این مهم هدف اصلی پزوهش حاضر نقش روابط معلم – دانش آموز در افزایش شایستگی تحصیلی دانش آموزان بود. نتایج نشان داد. رابطه مثبت معلم با دانش آموزان و همچنین دانش آموزان با هم، بر رابطه عاطفی و اجتماعی کلاس، ایجاد انگیزه یادگیری، دلبستگی به مدرسه، همکاری در فعالیتهای کلاسی، تلاش بسیار در مواجهه با مشکلات کمک و حمایت دوستانه، درک رفتار میان-فردی، ایجاد مسئولیت و آزادی در کارهای دانش آموز و رفتار هایشان با هم موثر است و در نهاتی می تواند موجب افزایش شایستگی تحصیلی دانش آموزان نیز شود.

Keywords:

روابط معلم- دانش آموز , شایستگی تحصیلی , دانش آموز