ارزیابی جاذبه های گردشگری مبتنی بر منابع آبی در راستای توسعه پایدار محیط زیستی

صنعت گردشگری به عنوان رویکردی جدید برای توسعه همزیستی انسان - طبیعت و بهره وری اقتصادی، در توسعه پایدار زیست محیطی مناطق جایگاه چشمگیری یافته است. یکی از الزامات توسعه پایدار این است که محیط زیست و منابع طبیعی به عنوان میراث جمعی بشریت به گونه ای محافظت شوند که علاوه بر پاسخگویی به نیازهای نسل حاضر، ظرفیت پاسخ دهی به نیازهای نسل های آینده را نیز داشته باشند. برای قرار گرفتن در مدار توسعه پایدار زیست محیطی، توجه به تعادل بخشی و تخصیص بهینه منابع بین مناطق، آموزش، آگاهی و مشارکت دادن مردم در حفاظت از منابع آب و محیط زیست شهر از ضروریات است. در این میان هیدروتوریسم به عنوان یکی از صنایع پویا و با نشاط در دنیا با شناسایی حوضه های آبی به موضوع گردشگری پرداخته و علم بهره برداری از منابع آبی بدون آسیب زدن به محیط زیست و منابع طبیعی بوده و در زمره گردشگری پایدار قرار دارد. دزفول با توجه به شرایط ژئومورفولوژیکی، اقلیمی، توپوگرافی، هیدروژئولوژیکی و پوشش گیاهی حاوی تعدادی زیادی از جاذبه های طبیعی با توانمندی بالا برای برنامه ریزی های گردشگری از نوع هیدروتوریستی است. در این میان اهمیت اتخاذ تصمیمهای کارا، با کیفیت و به موقع در حوزه حفاظت از منابع آب و محیط زیست و تاثیرات محسوس این تصمیمها بر آسایش و سلامت جامعه و منابع آب و محیط زیست، ضرورت دسترسی تصمیم گیران به اطلاعات به روز و کامل را می طلبد. لذا در این پژوهش تلاش گردید با معرفی جاذبه های طبیعی هیدروتوریسم شهر دزفول، راهکارهایی مناسب جهت توسعه این صنعت در راستای توسعه پایدار زیست محیطی و بالا بردن سطح تقاضای گردشگری آبی منطقه ارائه گردد.

Keywords:

محیط زیست , گردشگری آبی , توسعه پایدار