مدیریت دانایی، ابزار راهبردی توسعه مراکز تحقیقاتی نوین

دانایی، ترکیبی از تجربیات ، ارزش ها، اطلاعات و نگرش هاست و سازمان های جدید از جمله مراکز تحقیقاتی دریافته اند که هیچ چیز نمی تواند به اندازه دانایی، آنها را در عرصه رقابت بین المللی موفق نماید. از سوی دیگر دانایی نیز نمی تواند به سادگی، منابع دیگر را در سازمان ، خلق، ذخیره، و به کار گیرد، لذا مهمترین موضوع در این سازمان ها، مدیریت دانایی به عنوان ابزاری راهبردی است که می تواند دانایی راشناسایی و جمع آوری نماید، توسده دهد، به اشتراک بگذارد، به آن نظم و پویای بخشد و در تصمیم گیری های سازمانی از آن استفاده نماید. مدیریت دانایی، فرایندی است که نیاز به برنامه ریزی، زمان بندی دراز مدت ، فراهم سازی بسترهای فکری، مهارتی، و علمی خاص دارد که در این مقاله سعی بر آن است که این فرایند تا حد ممکن تشریح گردد. بنابراین در ابتدا کلیات و تعاریفی از مفهوم مدیریت دانایی و تاریخچه ای از آن بیان شده و سپس به ضرورت توجه به این مقوله مهم در مراکز تحقیقاتی اشاره می شود. در ادامه، اصول و چارچوب کلی یک سیستم مدیریت دانایی، رویکردهای متفاوت به مدیریت دانایی و فرایند مدیریت دانایی در مراکز تحقیقاتی بیان می گردند. نهایتا، عوامل بنیادی مدیریت دانایی و راهکارهایی که می توانند به موفقیت این فرایند در مراکز تحقیقاتی کمک نمایند، ارایه می شوند.

Keywords:

دانایی , مدیریت دانایی , مراکز تحقیقاتی