ارزیابی نواحی مساعد توسعه کشت زعفران با بهره گیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) در استان کهگیلویه و بویراحمد

با توجه به ماهیت بخش کشاورزی که تحت تاثیر عوامل مختلف بیولوژیک و غیربیولوژیک است، هر گونه برنامه ریزی دربخش کشاورزی درباره الگوی جدیدی از کاشت اگر با آزمون خطا انجام گیرد، علاوه بر زمان طولانی برای ارزیابی ممکن استخسارت فراوانی برای کشاورزان در پی داشته باشد. زعفران جزء محصولات سالم و ارگانیک کشور است. این محصول با اتکابه مزیت نسبی برای کشت در مناطق مستعد، میتواند سهم مهمی در صادرات بخش کشاورزی کشور داشته باشد. زعفرانجزء محصولاتی است که به آب کمی نیاز داشته و برای استفاده بهینه از منابع آب و خاک و جایگزینی با گیاهان دارایمصرف بالای آب پیشنهاد می شود. در تحقیق حاضر، با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) به ارزیابی نواحیمساعد توسعه کشت زعفران در استان کهگیلویه و بویراحمد پرداخته شده است. معیارهای پهنه بندی مناطق مستعد کشتزعفران شامل ۹ معیار ارتفاع، درصد شیب، جهات شیب، کاربری اراضی، دسترسی به مراکز جمعیتی، حداقل دما، حداکثردما، متوسط دمای هوا و بارش سالیانه بود که با بهره گیری از منابع معتبر و نظرات خبرگان و متخصصان مرتبط با موضوعتحقیق انتخاب شدند. به منظور ترکیب معیارها و پهنه بندی استان کهگیلویه و بویراحمد از نظر قابلیت کشت زعفران پس ازفازی سازی نقشه ها در نرم افزار ArcGIS از الگوریتم Fuzzy overlay برای همپوشانی کردن لایه ها استفاده و نقشهپهنه بندی مناطق مستعد تهیه شد. بر اساس معیارهای تحقیق، ۹ معیار ارتفاع، درصد شیب، جهات شیب، کاربری اراضی،دسترسی به مراکز جمعیتی، حداقل دما، حداکثر دما، متوسط دمای هوا، بارش سالیانه، ۲۹ / ۱۴۸۳ کیلومتر مربع (۵۷ / ۹درصد) از مساحت استان کهگیلویه و بویراحمد برای کاشت زعفران کاملا مساعد و ۱۴ / ۴۵۹۲ کیلومترمربع (۶۲ / ۲۹ درصد) ازمساحت استان برای کاشت زعفران مساعد میباشد؛ تناسب ۷۴ / ۵۶۰۶ کیلومترمربع (۱۶ / ۳۶ درصد) از مساحت استان برایکاشت زعفران تقریبا مساعد است و ۸۲ / ۳۸۲۱ کیلومترمربع (۶۵ / ۲۴ درصد) از مساحت استان برای کاشت زعفران نامساعد است.

Keywords:

زعفران , پهنه بندی , GIS , استان کهگیلویه و بویراحمد , الگوی کشت