اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی گروهی بر ضعف راهبردهای هیجانی و فقدان آگاهی هیجانی مادران کودکان کم توان ذهنی

امروزه مادران کودکان کم توان ذهنی دارای مشکلات هیجانی بسیاری هستند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر طرحواره درمانی هیجانی بر ضعف راهبردهای هیجانی و فقدان آگاهی هیجانی مادران کودکان کم توان ذهنی بود. این پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه مادران دارای کودک کم توان ذهنی شهرستان اردبیل در بهار سال ۱۳۹۹ بود. با توجه به دسترسی به لیست مادران ۴۰ نفر به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش، ۱۰ جلسه، طرحوارهدرمانی هیجانی گروهی را دریافت کرده و گروه کنترل دریافتی نداشتند. اعضای دو گروه به مقیاس دشواری تنظیم هیجان (DERS) قبل و پس از درمان پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که طرحوارهدرمانی هیجانی گروهی باعث کاهش معنادار در نمرات متغیرها در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد.

Keywords:

طرحواره درمانی هیجانی , ضعف راهبردهای هیجانی , فقدان آگاهی هیجانی , کم توانی ذهنی.