تحلیل شاخص های اجتماعی و اقتصادی عشایر قبل و بعد از اسکان در شهرستان ملارد

در پژوهش حاضر که به لحاظ هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی - تحلیلی است، به بررسی و مقایسه شاخص های اجتماعی، اقتصادی و میزان رضایت عشایر اسکان یافته در دو دوره زمانی قبل و بعد از اسکان پرداخته شد. روش تحقیق از نوع پیمایشی و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه است. جامعه آماری این پژوهش شامل دو گروه عشایر اسکان یافته و عشایر نیمه کوچنده مجموعا با تعداد ۵۲۰ خانوار بوده که بر اساس فرمول اصلاح شده کوکران ۱۲۶ خانوار به عنوان حجم نمونه تعیین شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده های آماری در محیط نرم افزار Spss۲۳ از آزمون t استیودنت استفاده شد. نتایج نشان می دهد که در مولفه های شاخص اجتماعی - فرهنگی در سطح معنی داری ۰۵/۰ Sig=با مقدار آماره ۰۶/۲t= تحولات مطلوبی ایجاد شده است. در شاخص اقتصادی نیز در سطح معنی داری ۰۵/۰ Sig=با مقدار آماره ۱۵/۲t= به واسطه به وجود آمدن تنوع منابع درآمدی، درآمد و پس انداز خانوارها افزایش یافته است و اسکان موجب تغییرات مثبت در وضعیت اقتصادی گردیده است. همچنین میزان تاثیر شاخص رضایت در بین خانوارهای عشایری اسکان یافته در سطح معنی داری ۰۵/۰ Sig=با مقدار آماره آزمون t برابر با ۹۷/۱، مثبت است. به صورت کلی عشایر منطقه مورد مطالعه نسبت به اسکان، رضایت مندی اجتماعی و اقتصادی دارند، به نظر آن ها با این عمل آنان از انواع امکانات برخوردار و از انزوای اجتماعی- فرهنگی زندگی عشایری خارج شده اند. پژوهش حاضر می تواند الگویی جهت انجام تحقیقات آتی در زمینه جوامع عشایری و همچنین راه گشایی برای برنامه ریزان جهت تدوین برنامه های ساماندهی عشایر باشد.

Keywords:

عشایر , اسکان , شاخص اجتماعی , شاخص اقتصادی , شهرستان ملارد