ارزیابی محیط آموزشی درمانگاهی در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی جهرم از دیدگاه دانشجویان پزشکی

مقدمه محیط آموزشی یکی از عوامل بسیار مهم در رشد و کیفیت آموزش به حساب می آید. امروزه آموزش پزشکی به دلیل تاثیر مستقیمی که بر سلامتی بیماران دارد مهم تلقی می شود. محیط آموزشی باکیفیت می تواند موجب ترغیب فراگیران در یادگیری مطالب شود. آنچه مهم است توجه به آموزش سرپایی و درمانگاهی به عنوان بخش مهمی از آموزش بالینی است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر ارزیابی محیط آموزشی در درمانگاه های بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی جهرم از دیدگاه دانشجویان و بر اساس پرسش نامه سنجش محیط آموزشی درمانگاهی  بود. روش ها این مطالعه به روش توصیفی مقطعی با مشارکت دانشجویان پزشکی به عنوان جامعه آماری پژوهش انجام شد که در جمع آوری اطلاعات از روش نمونه گیری سرشماری استفاده شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه سنجش محیط آموزشی درمانگاهی بود که شامل ۲ قسمت اطلاعات جمعیت شناختی شرکت کنندگان و قسمت اختصاصی بود که با ۵۰ سوال به صورت ۵ گزینه ای فهرست و درجه بندی شده بود.  یافته ها میانگین نمره کلی ارزیابی دانشجویان پزشکی از محیط آموزشی درمانگاهی در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی جهرم ۰/۵۰± ۲/۲۳ بود که در سطح متوسط قرار داشت. همچنین در حیطه های ارزیابی محیط آموزشی درمانگاهی ، میانگین نمره توانمندی اساتید بالینی، فعالیت در عرصه بالینی و مراقبت از بیمار، تخصیص وقت برای فعالیت های غیربالینی، زیر ساخت، مهارت های بالینی، سنجش و بازخورد، در سطح متوسط و میانگین نمره حیطه های اطلاعات ، ارتباطات و فناوری و نظارت بالینی پایین تر از حد متوسط قرار داشتند. دیگر نتایچ نشان دادند میانگین نمره ارزیابی دانشجویان پزشکی از محیط آموزشی درمانگاهی در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی جهرم برحسب مشخصات جمعیت شناختی معنی دار نیستند (۰/۰۵دانشجویان پزشکی از محیط آموزشی درمانگاهی در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی جهرم در سطح متوسط قرار دارد. بنابراین پیشنهاد می شود برنامه ریزان و کارشناسان حیطه آموزش پزشکی به شناسایی نقاط ضعف و قوت پرداخته و به افزایش کیفیت آموزش های درمانگاهی و سرپایی بپردازند.