بررسی نیروی برش در دیوارهای برشی بتن مسلح طراحی شده به روش طراحی مستقیم بر اساس تغییر مکان

هدف این مقاله بررسی تقاضای نیروی لرزه ای بر روی دیوارهای برشی بتن مسلح است که با استفاده از روش طراحی مستقیم بر اساس تغییر مکان (Direct Displacement-Based Design) طراحی شدهاند. برای این منظور ابتدا ۱۲ دیوار برشی با استفاده از رویکرد DDBD طراحی و سپس با استفاده از المانهای مقطع فیبر به صورت غیرخطی در OpenSees مدلسازی شدند. هر دیوار تحت ۴۵ زمین لرزه مصنوعی زمین قرار گرفت و تقاضای نیروی لرزه ای شامل نیروی برشی در طول ارتفاع دیوار تعیین شد. نتایج تحلیل دینامیکی غیرخطی نشان داد که تقاضای نیروی لرزه ای به طور قابل توجهی نسبت به نیروهای طراحی افزایش یافته است . این تشدید که به دلیل اثرات مد بالاتر بود، عمدتا تابعی از پریود سازهای و شکل پذیری است . درنهایت نتایج به دست آمده از تحلیل دینامیکی غیرخطی برای برش با پوشهای پیشنهادی توسط چند محقق موردبررسی قرار گرفت و مشاهده شد که پوش برش پیشنهادی پریستلی چندان مطابق با نتایج به دست آمده نمی باشد. در عوض پوش پیشنهادی روتنبرگ و نسیری انطباق بهتری با نتایج دارد.

Keywords:

اثر مودهای بالاتر , ضریب تشدید , طراحی بر اساس ظرفیت , تحلیل دینامیکی غیرخطی , طراحی مستقیم بر اساس تغییر مکان