طراحی مجموعه امداد و نجات و اسکان موقت برای مقابله با بحران در اهواز

اسکان موقت بحران زدگان یکی از اصلی ترین مبادی و احتیاجات در امور خدمات امداد و نجات می باشند. در این راستا برای اسکان موقت شهروندان به صورت تجربی و پس از وقوع سانحه ، بدون در نظر گرفتن استانداردهای لازم و برای اسکان آسیب دیدگان از چادر استفاده میشود که توسط سازمانهای امدادرسان انجام میگیرد. بدیهی است عدم مکان گزینی صحیح و توجه به شاخصه های تاثیرگذار بر سایت انتخابی و عدم ساخت مکان صحیح و اصولی ممکن است فاجعه ای به مراتب شدیدتر از سانحه اولیه را به دنبال داشته باشد. در طراحی فضاهای اقامت موقت ، بیشترین تاثیر به عهده شاخصه های سازه، مولفه های انتخاب مکان و همچنین ایجاد فرم های تاثیر گذار بصری و عملکردی می باشد. یکی از پیشرفت های مهم در طراحی بناهای اسکان موقت ، استفاده از سازه های از پیش ساخته شده و به ویژه در اتصالات سریع این قطعات می باشد. تحقیقات نشان می دهد، علاوه بر سازه ، مکان نیز میتواند تاثیرات پیچیده و گسترده ای را بر روی ایستادگی بیشتر محل اقامت آسیب دیدگان سیل و ایجاد حس امنیت بیشتر مردم نسبت به محیط را داشته باشد. لذا اسکان های موقتی که بر روی مکان درست و تحلیل شده برپا میشوند در برابر محل های نامناسب که خود بحران زا هستند نتایج بهتر و اطمینان بخش تری را در پی دارند که با ارایه راهکارهای بهتر و مناسبتر میتوان تاثیر آن را افزایش داد. منظور از انجام این تحقیق ارائه راه کارهایی جهت تسریع روند سکونت گزینی امن در مقابل بحران(اپیدمی - طبیعی ) و استفاده از عوامل تاثیر گذار مهمی از جمله مکان با توجه یه سیل اخیر شهر اهواز می باشد و انتخاب سازه ای که در مدت زمان کم در این مجموعه با کمترین خطر برپا گردد. ضرورت انجام این تحقیق عامل مهم مکان در کنار عوامل دیگرمانند سازه، رنگ ،فرم و اصول روانشناسی ، بر شکل گیری فضاهای معماری می باشد. لذا نکته مهمی که در این پژوهش جای تامل دارد لزوم توجه این عامل مهم (مکان) در مجموعه های اسکان موقت می باشد.

Keywords:

امداد و نجات , اسکان موقت , کیفیت سکونت گزینی