سرزندگی فضاهای شهری در جهت تعامل پذیری شهروندان (مطالعه موردی محله پودنک شهر شیراز)

فضای شهری فضایی مادی ست ، با ابعاد اجتماعی و روانشناختی اش و شکل شهر، هندسه این فضا است . این فضا متشکل از سه بعد درهم تنیده کالبد (فرم)، عملکرد (فعالیت ) و ادراک (معنا ) می باشد. فضای باز شهری میدان و خیابان به عنوان مهم ترین و موثرترین مکانهای برقراری تعامل اجتماعی شهروندان با یکدیگر به شمار می آیند که سابقه کهن در شهر و شهرسازی ایران داشته است . خیابان و فضای عمومی شهری تجلی گاه حیات مدنی شهر و محل وقوع رویدادها و وقایع و فعالیت های اجتماعی شهروندان در زندگی و حیات شهری است . از این رو این تحقیق با هدف سرزندگی فضاهای شهری در جهت تعامل پذیری شهروندان در محله پودنک شهر شیراز بررسی شده است . روش این پژوهش از نوع توصیفی -تحلیلی بوده و برای جمع آوری دادهها از منابع کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است . دادهها با استفاده از روشهای آماری در نرم افزار spss و به صورت کمی و کیفی تحلیل شده اند. نتایج این پژوهش حاکی از آنست ؛ که سه مولفه کالبدی ، اجتماعی و ادراکی در بعد اجتماعی میانگین بدست آمده عددی کمتر از حد مبنا را داشته است ولی در دو مولفه دیگر اعداد رقمی بالاتر از حد مبنا با توجه به قابلیت های محله بدست آورده است .

Keywords:

شهر , فضای شهری , سرزندگی , تعامل پذیری , محله پودنک