نقش مهارتهای ارتباطی بر سازگاری اجتماعی در دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری شهر گناباد

هدف اصلی تحقیق حاضر پیش بینی سازگاری اجتماعی بر اساس مهارت های ارتباطی در دانش آموزان دارای اختلالاتیادگیری شهر گناباد می باشد. روش تحقیق مورد استفاده از نوع توصیفی - همبستگی می باشد. جامعه آماری این تحقیق شاملتمامی والدین دانش آموزان دارای اختلال یادگیری شهر گناباد به تعداد ۲۵۰ نفر بودند که بر اساس اطلاعات جدول کرچسیمورگان ۱۴۸ نفر بعنوان نمونه تعیین شده و با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گرداوری اطلاعات پرسشنامههای مهارتهای ارتباطی بارتون جی. ای (۱۹۹۹) و سازگاری اجتماعی دخانچی (۱۳۷۷) بود. اطلاعات گرداوری شده در نرمافزار Spss-۲۴ و با استفاده از آزمون رگرسیون خطی چندمتغیره مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد مهارتهای ارتباطی می توانند بصورت معناداری تغییرات سازگاری اجتماعی دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری شهر گناباد را تبیین نمایند. همچنین از بین ابعاد مهارتهای ارتباطی به ترتیب مهارتهای کلامی (β=۰/۲۲۹) و مهارت شنود (β=۰/۲۰۷) بیشترین نقش را در پیش بینی سازگاری اجتماعی دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری داشتند (p<۰/۰۵) در حالی که مهارت بازخورد نقش معناداری در این متغیر نداشت (p>۰/۰۵). نتایج تحقیق حاکی از آن است که بهبود مهارتهای ارتباطی نقش مثبتی در ارتقای سازگاری اجتماعی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری داشته باشد.

Keywords:

سازگاری اجتماعی , مهارتهای ارتباطی , اختلالات یادگیری , گناباد