بررسی رابطه بین خودپنداره و حل مساله دانش آموزان دوره اول متوسطه اول شهر آمل

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین خودپنداره و حل مساله دانشآموزان دوره اول متوسطه اول شهر آمل میباشد. روش تحقیق در این پژوهش به صورت همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه دانشآموزان پسر دوره اول متوسطه شهر آمل تشکیل می دهند. که تعداد ۳۷ نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. نتایجپژوهش نشان داد که بین خودپنداره و حل مساله دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول آمل، در سطح معنی داری۰/۰۵ رابطه معنی دار وجود دارد و فرض تحقیق تایید می شود . بین خودپنداره عمومی و حل مساله دانش آموزانپسر، در سطح معنی داری ۰/۰۵ رابطه معنی دار وجود دارد و فرض تحقیق تایید می شود. بین خودپنداره آموزشگاهی و حل مساله دانش آموزان پسر، در سطح معنی داری ۰/۰۵ رابطه معنی دار وجود دارد و فرض تحقیقتایید می شود بین خودپنداره غیرآموزشگاهی و حل مساله دانش آموزان پسر، در سطح معنی داری ۰/۰۵ رابطهمعنی دار وجود دارد.

Keywords:

خودپنداره , حل مسئله , دانش آموزان