دگرگونی های ساختار رزمی ژاندارمری جمهوری اسلامی ایران در جنگ با عراق (۱۳۵۹ش. تا ۱۳۶۷ش.)

ماموریت ژاندارمری جمهوری اسلامی ایران حفظ نظم و امنیت در حوزه استحفاظی روستاها، راه ها و کلیه مناطق غیرشهری، کنترل و مراقبت از مرزها بود. این سازمان در آغاز و طول جنگ تحمیلی، گذشته از انجام امورات محوله و درگیری مستقیم با نیروهای متجاوز عراقی، در تامین نظم و امنیت مناطق جنگی و مقابله با احزاب غیرقانونی هم بسیار موثر بود. هدف این تحقیق بررسی تغییرات ساختاری ژاندارمری در ۸ سال جنگ با رژیم بعثی عراق است.این پژوهش با بهره گیری از اسناد، منابع کتابخانه ای و مصاحبه با فرماندهان ژاندارمری در پی پاسخگویی به این سوال اصلی است که ژاندارمری جمهوری اسلامی ایران در برابر حملات مرزی عراق چه تغییرات استراتژیک و نوآورانه در ساختار سازمانی خود انجام داده است؟ یافته های تحقیق حاکی از آن است که ژاندارمری با شروع جنگ تحمیلی به عنوان اولین نیروی درگیر در مقابل دشمن بعثی، با تکیه بر نوآوری و انجام اقدامات ابتکاری در ساختار سازمانی خود مانند ایجاد قرارگاه اروند، تقویت و گسترش گردان های مرزی و همچنین ایجاد یگان های رزمی غیرسازمانی مجهز به سلاح سنگین در گستره وسیع مرزی خوزستان، کردستان، آذربایجان غربی، ایلام و کرمانشاه با نیروهای عراقی درگیر شد که قبل از آن زمان به جز پاسگاه های مرزی، نیرو و ابزاری برای مقابله با تجاوزات مرزی نداشت.

Keywords:

ژاندارمری , گردان های مرزی , رزمی و غیرسازمانی , عراق