آموزش مجازی در بستر متاورس

تحولات پرشتاب و مستمر در محیط پیرامونی، از ویژگی های گریزناپذیر دنیای فعلی است که ابعاد مختلف زندگی بشر را تحت الشعاع قرار می دهد. بدیهی است که نظام آموزشی به عنوان یکی از مهم ترین نهادهای دنیای مدرن نیز از مواجهه و رویارویی با این تحولات مصون نیست؛ بنابراین لازم است که رهبران آموزشی تغییر و تحولات محیط تعاملی خود که بر عملکرد و کارکردهای آن اثر می گذارند را شناسایی نموده و تدابیری خردمندانه در رابطه با تدوین رویکردهای مناسب و متناسب با این تحولات اتخاذ نمایند. در همین راستا یکی از مهم ترین تحولات سال های اخیر، گسترش و نفوذ فناوری های نوین اطلاعات و ارتباطات به حوزه ی آموزش، پژوهش و یادگیری است. فناوری های دیجیتال در شکل ها و قابلیت های مختلف و متنوعی ظهور می یابند و جدیدترین شکل آن در دوره ی فعلی، فناوری متاورس است. پیش بینی می شود که قابلیت متاورس به تدریج در جنبه های مختلف زندگی بشر وارد شود و سبک جدیدی از زندگی را فراهم سازد؛ لذا مدیران آموزشی نمی توانند نسبت به این نسل جدید فناوری بی اعتنا بوده و شناخت و آگاهی لازم در این زمینه را کسب و به بدنه ی سیستم آموزشی انتقال ندهند؛ لذا بر پایه ی همین ضرورت، پژوهش حاضر تلاش داشت تا با رویکردی تحلیلی-توصیفی و با استفاده از روش پژوهش فلسفی با بهره گیری از مطالعه ی کتابخانه ای، مفاهیم مهم در رابطه با مبانی، ضرورت، الزامات و پیامدهای آموزش های مجازی در بستر متاورس را مورد بحث و بررسی قرار دهد.

Keywords:

آموزش , مجازی , فناوری , دیجیتال , متاورس