بررسی تاثیر فشار و سختی غلتکهای فوقانی ناحیه کشش ماشین رینگ بر استحکام نخ پنبهای با استفاده از روش تاگوچی

ماشین ریسندگی رینگ، یکی از مهمترین فناوریهای موجود در فرایند ریسندگی برای تولید نخ است که دارای متغیرهای متعددی بوده و هرکدام از آنها تاثیر زیادی بر کیفیت نخ تولیدی دارند. در این مطالعه تاثیر فشار غلتک فوقانی تولید به همراه سختی غلتکهای فوقانی جلو و عقب ناحیه کشش ماشین رینگ بر استحکام نخ پنبهای، با استفاده از یک رویکرد آماری مورد بررسی قرار گرفته است. از روش تاگوچی، جهت تعیین سطوح بهینه هریک از متغیرهای مورد مطالعه برای دستیابی به حداکثر استحکام نخ تولیدی استفاده شد. مطابق نتایج به دست آمده یک سطح متوسطی از فشار و سطوح پایین سختی غلتکهای فوقانی ناحیه جلو و عقب، به عنوان مقادیر بهینه سطوح متغیرها انتخاب شدند. همچنین تحلیلهای آماری نشان داد که با توجه به سطوح انتخابی مورد مطالعه برای هر یک از عاملها، سختی غلتک فوقانی جلو، موثرترین و تنها عامل معنادار بر استحکام نخ پنبهای رینگ است.

Keywords:

ماشین رینگ , سختی غلتک , فشار غلتک , روش تاگوچی