مروری بر اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی و طرحواره درمانی در اختلال شخصیت مرزی(BPD)

مقدمه: اختلال شخصیت مرزی شایع ترین اختلال شخصیت در محیط های بالینی است ویژگی اصلی این اختلال الگوی فراگیر بی ثباتی در روابط بین فردی،خودانگاره،عواطف و تکانشگری بارز است.رفتار درمانی دیالکتیک و طرحواره درمانی، از موثرترین درمان های روانی برای بهبود علایم BPD است.هدف از مطالعه انجام شده بررسی اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیک و طرحواره درمانی بر اختلال شخصیت مرزی بود.روش بررسی: این مقاله از نوع مروری بوده و با جستجو در مقالات بالینی انجام شده و کتب مرتبط در حیطه ی اختلال شخصیت مرزی انجام شده است.یافته ها: نتایج نشان داد که تمام مطالعات به طور کلی بیانگر تاثیر رفتاردرمانی دیالکتیک و طرحواره درمانی بر بهبود علایم اختلال شخصیت مرزی بودند اما در برخی نشانه ها تفاوت نتیجه وجود داشت برای مثال برخی مطالعات نشان دادند رفتار درمانی دیالکتیک در کنترل خشم موثر است اما مطالعات دیگر نتایج متناقضی به دست آورده اند. نتیجه گیری: مطالعات مورد بررسی با حجم نمونه کم و در فرهنگ های گوناگون انجام شده اند. بر طبق این یافته ها، رفتار درمانی دیالکتیک درمان ارجح برای BPD است همچنین رفتار درمانی دیالکتیک و طرحواره درمانی هر کدام بر بهبود برخی علایم اختلال شخصیت مرزی سودمند تر هستند .و برخی مطالعات به ترکیب رفتاردرمانی دیالکتیک با سایر درمان ها پرداخته و درمان ترکیبی را سودمند تر یافته اند که نیاز به مطالعات بیشتر است.

Keywords:

اختلال شخصیت مرزی , رفتار درمانی دیالکتیک , طرحواره درمانی