کاربرد توابع احتمالاتی گامای تعمیم یافته در اقلیم های ساحلی حدی در ایران

تحقیق حاضر با هدف کاربرد مدلهای خانواده گامای تعمیم یافته در دو اقلیم حدی در سواحل شمال (بندرانزلی ) و جنوب ایران (بندرعباس) در دوره ی تر سال طی دوره آماری ۱۹۸۶-۲۰۱۶ صورت پذیرفت . مورد استفاده در تحقیق فوق شامل گامای تعمیم یافته (گامای سه متغیره)، گاما، وایبل و لوگ نرمال می با شند. جهت انتخاب مدل از معیار AIC و BIC و جهت نکوئی برازش از آزمون K-S در محیط نرم افزاری R استفاده گردید و پارامترهای توابع توزیع در هر ایستگاه براورد گردید. نتایج نشان داد، بارش در دورهی تر سال در جنوب ایران با تابع توزیع گاما (GA) و در شمال ایران با تابع توزیع گامای تعمیم یافته (GG) بهترین برازش را داشته اند. تکنیک ها و نتایج ارائه شده در تحقیق فوق، به عنوان مرجعی جهت انتخاب تابع توزیع مناسب بر مقادیر بارش در دروه تر در سواحل شمالی و جنوبی ایران فراهم می آورد تا بتوان بعنوان ابزاری برای پیش بینی و تصمیم گیری در مدیریت منابع آب در بخش کشاورزی و خشکسالی در آینده از آن بهره برد.

Keywords:

بارش دوره ی تر , توابع توزیع احتمال , سواحل شمالی و جنوبی ایران , مدلهای تعمیم یافته