ارزیابی ظرفیت برد منابع آب در تالابهای شهری با هدف مدیریت بهینه منابع آب

در این مطالعه برای نمایش اهمیت ارزیابی ظرفیت برد منابع آب، یک مدل پویایی سیستم (SD) برای محاسبه ظرفیت برد منابع آب (WRCC) شهر پکن مورد بررسی قرار گرفت . با استفاده از شبیه سازی کامپیوتری مدل پویایی سیستم ، روند تغییرات از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۳۰ برای جمعیت ، اقتصاد، عرضه و تقاضای آب و فشار بر محیط آبی برای پکن استخراج شد که از بین آن ۱۲ متغیر اصلی مدل، به عنوان ظرفیت برد منابع آب انتخاب شدند. پنج مورد شاخص ارزیابی در این مطالعه طراحی شدهاست . نتایج نشان داد که ظرفیت برد منابع آب با پیروی از وضعیت موجود خود (در حالت ۱) سالانه کاهش می یابد، بنابراین محیط زیست آب از توسعه اجتماعی و اقتصادی بلند مدت پکن نمی توانست پشتیبانی کند و وضعیت موجود توسعه اجتماعی -اقتصادی پکن پایدار نبود. برای رفع این مشکل ، پنج مورد بهینه سازی برای بهبود ظرفیت برد منابع آب مطرح شد و ظرفیت های برد و روند ، مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل قرار گرفت . ظرفیت برد منابع آب در سال ۲۰۳۰ در (حالت ۵) ۸,۰ و در (حالت ۱) ۴,۰ پیش بینی شد که ۵۰% افزایش داشت ، در حالی که نسبت عرضه و تقاضای آب ۲۰% بیشتر از میانگین خواهد بود و آلودگی آب افزایش خواهد داشت . با توجه به نتایج تجزیه و تحلیل ، به منظور تضمین استفاده پایدار از منابع آب و توسعه اقتصاد اجتماعی در پکن ، افزایش سیاست های صرفه جویی در مصرف آب و سرمایه گذاری در کنترل آلودگی در آینده ضروری است .

Keywords:

مدیریت منابع آب , پویایی سیستم , مدلسازی , شاخص ارزیابی .