ارتباط کیفیت خدمات و آموزش کارکنان با میانجیگری تعهد سازمانی (مطالعه موردی: مجتمع رفاهی، ورزشی و آموزشی نفت محمودآباد)

هدف از این تحقیق بررسی ارتباط کیفیت خدمات و آموزش کارکنان با میانجیگری تعهد سازمانی (مطالعه موردی: مجتمع رفاهی، ورزشی و آموزشی نفت محمود آباد) بود. این تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی- همبستگی بوده و از لحاظ هدف کاربردی است و بر اساس میزان نظارت و درجه کنترل و گردآوری داده ها از نوع تحقیقات میدانی به شمار می رود. جامعه آماری کلیه کارکنان مجموعه آموزشی ورزشی نفت محمودآباد بود که بر اساس جدول مورگان ۲۹۷ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های کیفیت خدمات (لیو، ۲۰۰۸)، آموزش کارکنان (دهار، ۲۰۱۴) و تعهد سازمانی (OCQ) (آلن و مایر، ۱۹۹۶) با مقیاس پنج ارزشی لیکرت استفاده گردید. برای بررسی تاثی مولفه ها از آزمون تحلیل رگرسیون استفاده شد. تحلیل ها با استفاده از نرم افزار SPSS۲۲ انجام شد. یافته های تحقیق نشان داد بین درک آموزش کارکنان و زیرمجموعه های آن (درک دسترسی به آموزش، منافع درک شده از آموزش) با تعهد سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد ولیکن با درک حمایت آموزشی رابطه معنی داری ندارد. بین آموزش کارکنان با تعهد سازمانی رابطه معنی داری وجود دارد. بین تعهد سازمانی با کیفیت خدمات رابطه معنی داری وجود دارد.

Keywords:

کیفیت خدمات , آموزش کارکنان , تعهد سازمانی , کارکنان , مجتمع آموزشی و رفاهی