تاثیرات موسیقی مردم پسند بر فرهنگ موسیقایی اقوام مورد مطالعه: فرهنگ موسیقایی مردمان عرب خوزستان

امروزه شاید نتوان کشور توسعه یافته یا در حال توسعه ای را مشاهده کنید که تحت تاثیر موسیقی مردم پسند قرار نگرفته باشد و یا به بیان دیگر به جزء دو گونه موسیقی کلاسیک یا هنری و مردمی یا فلک (Folk)، گونه های نو ظهور موسیقایی موسوم به «موسیقی مردم پسند» یا «پاپیولار» (Popular) در بین توده های مردم آنان هنوز راه پیدا نکرده باشند. تاکنون محققین بسیاری با رویکرد های مختلفی بر روی پدیده موسیقی مردم پسند تحقیق نموده-اند، البته جامعه ای هدف اکثر این پژوهشگران، بیشتر معطوف به محیط های مراکز شهری بزرگ و غیر روستایی بوده است، درصورتی که با گسترش ارتباطات و خصیصه فرهنگ پذیری اقوام، شاهد ظهور گونه های جدید موسیقی در حوزه های موسیقی مردمی غیرشهری بزرگ و یا روستایی نیز خواهید بود، به صورتی که دیگر نمی توان آن ها را صرفا نوع دیگر از موسیقی مردمی یا محلی آن قوم دانست؛ بلکه با توجه به ساختار موسیقایی این گونه های نوظهور، می توان آن ها را گونه و جریان های جدیدی از موسیقی مردم پسند دانست. در این پژوهش، تلاش بر این بود که در مرحله نخست با ارائه نظرات پژوهشگران و صاحب اندیشان در حوزه موسیقی مردم پسند، به یک تعریف مشخص از این گونه موسیقی ارائه شود و در پی آن، در کنار سه جریان اصلی، میانه و فرعی، جریان متمایز دیگری نیز معرفی شد که در این مقاله به نام «موسیقی مردم پسند قومی» نام گذاری شده است. با در نظر گرفتن تعاریف، مصاحبه ها، تحقیقات میدانی و تجزیه وتحلیل موسیقایی این گونه، می توان این پدیده نوظهور را در بین فرهنگ موسیقایی مردمان عرب خوزستان این گونه بیان کرد: نوع اول، موسیقی مردم پسند شعبی که در اوایل دهه ۷۰ تحت تاثیر موسیقی مردم پسند عراق ظهور پیدا کرد؛ نوع دوم، موسیقی مردم پسند عربی _خلیجی موسوم به «حراره» که در اویل دهه ۸۰ تحت تاثیر موسیقی مردم پسند خلیجی ظهور رشد کرد؛ نوع سوم، موسیقی مردم پسند عربی_ترکی موسوم به «پاپ عربی» که در اواسط دهه ۸۰ تحت تاثیر موسیقی پاپ (Pop) در کشورهای عربی و ترکی صورت گرفت.