نقش حمایت اجتماعی در رابطه بین سبکهای کنار آمدن و احساس تنهایی در زوجین مواجه شده با بی وفایی زناشویی

پیش زمینه: وجود احساس تنهایی بر روابط زوجین تاثیرگزار است. پژوهش های انجام شده حاکی از آن هستند که بین احساس تنهایی زوجین و سبکهای کنار آمدن رابطه وجود دارد، اما در مورد نقش حمایت اجتماعی شکاف پژوهشی وجود دارد. هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش حمایت اجتماعی در رابطه بین سبکهای کنار آمدن و احساس تنهایی زوجین مواجه شده با بی-وفایی زناشویی انجام شد. روش: روش پژوهش از نوع توصیفی(غیر آزمایشی) و همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی زوجین سنین ۳۰-۵۰ ساله، ساکن در منطقه پنج تهران بود. تعداد ۱۰۰ نفر از زوجین با فرمول پلنت، با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل احساس تنهایی راسل( ۱۹۷۸)، سبکهای کنار آمدن اندلر و پارکر(۱۹۹۰) و حمایت اجتماعی زیمنت و همکاران (۱۹۸۸) بود و جهت تحلیل آماری داده ها ضمن رعایت مفروضه های آزمون آماری رگرسیون سلسله مراتبی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که سبک مسئله مدار به طور منفی و معکوس، (۴/۲۹ درصد) و سبک هیجان مدار(۲/۳۶ درصد) و سبک اجتناب مدار (۴/۳۹ درصد)، از واریانس احساس تنهایی را ، به صورت مستقیم و مثبت، در زوجین مواجه شده با بی وفایی زناشویی را تبیین و پیش بینی کرد. در ادامه با ورود حمایت اجتماعی به معادله پیش بینی احساس تنهایی، ۵۹ درصد، از واریانس احساس تنهایی را ، به صورت مستقیم و مثبت، در زوجین مواجه شده با بی وفایی زناشویی پیش بینی شد. نتیجه گیری: با تقویت سبک کنار آمدن مسئله مدار و حمایت اجتماعی می توان احساس تنهایی را در زوجین مواجه شده با بی وفایی زناشویی کاهش داد.واژگان کلیدی: احساس تنهایی، حمایت اجتماعی، سبکهای کنار آمدن، زوجین مواجه شده با بی وفایی

Keywords:

احساس تنهایی , حمایت اجتماعی , سبکهای کنار آمدن , زوجین مواجه شده با بی وفایی