بررسی اجمالی سبک جهانی جدید در معماری امروز (از جستجوی درس های تاریخی تا سبک معماری مدرن)

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 31

This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ARCH-6-27_003

تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1403

Abstract:

امروزه فناوری ابعاد زندگی انسان را چنان تحت تاثیر قرار داده است که عده ای از صاحب نظران بر این باورند؛ به زودی انسان و جهان به تسخیر فناوری در خواهند آمد.شروع ورود فناوری نوین به معماری را می توان از زمان تولید مصالح نوین، و در پی آن گرایش معماران و طراحان به جدایی سازه از بنا دانست که به اواسط قرن نوزدهم میلادی بر می گردد. در میانه قرن بیستم استفاده از فناوری با شیفتگی طراحان و مردم روبه رو شد و نمایش آن نوعی سرزندگی و حس پیشرفت جوامع را به همراه داشته است نمایش فناوری های نوین و سازه به عنوان نمای اصلی ساختمان ها در میانه قرن بیستم شروع شد و اوج آن را می توان در اواخر قرن بیستم و سبک های تک مشاهده نمود. سوالات تحقیق بر این قرار هستند که؛ رویکرد سبک شناسی جدید برای مطالعه تاریخ معماری چه جایگاهی دارد؟ سبک شناسی معماری ایران در حال حاضر چه وضعیتی دارد؟ با هدف حفاظت معماری، رویکرد سبک شناسی جدید چگونه می تواند باشد؟ این مقاله با استفاده از روش تحلیلی و اسنادی درس های تاریخ، موضوع مورد تحقیق، بررسی و مطالعه شده است. در نتیجه معماری فناوری و مدرن بودن به عنوان ابزاری نیرومند و رو به رشد در دست معماران و مهندسان، ایده ها و تفکرات آن ها را بیشتر به واقعیت نزدیک کرد. در گذشته نیز مدرن بودن و ایجاد اثرات نو نیز وجود داشته و معماران نیز به دنبال فناوری و مدرن بودن نیز بوده اند. مدرن بودن همچنان ابزار مهمی برای نشان دادن مفاهیم معماری است و استفاده از آن نوعی فرهیختگی و پیشرفت را به همراه دارد، اما به عنوان هدف مطرح نمی باشد. تنوع مفاهیم نظری در معماری مدرن به این وضعیت منجر شده است که در اوایل قرن بیست و یکم یکی از گرایش های نظریه معماری مدرن، جستجوی راه های ایجاد یک سبک جدید جهانی است. وضعیت مشابهی در اواسط قرن نوزدهم مشاهده شد، زمانی که کلاسیک گرایی جای خود را به سبک های نو متعدد داد. و مشکل اصلی اندیشه معماری جستجوی سبک عصر بود.

Authors

پیمان نقی پور

فارغ التحصیل کارشناسی ناپیوسته، مهندسی حرفه ای معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، ایران

یاسر نریمان پور ملکی

دکتری تخصصی معماری، مدرس گروه معماری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران