ارزیابی های صورت گرفته از دانشگاهها نشان می دهد که بخش اعظم آن را دانشکدهها، کلاسهای درسی و سایر فضاهای بسته تشکیل می دهند و معماران و برنامه ریزان اهمیت بیش تری به فضاهای بسته می دهند. در این میان به فضاهای سبز همچون فضاهای باز دانشگاهی و همچنین محوطه هایی برای تجمع دانشجویان، اهمیت کمتری داده می شود. با توجه به عدم توجه به مقوله فوق در
دانشگاه تبریز این مطالعه با هدف ایجاد فضاهای باز دانشگاهی با رویکرد بازیابی روحی و یادگیری دانشجویان و همچنین معرفی بهترین شیوههای منظر سازی و ارائه دستورالعمل و راهکار برای طراحی های آینده انجام شده است تا گامی متناسب با نیاز دانشجویان به تعامل و مشارکت در محیط دانشگاهی برداشته شود. در این راستا برای به دست آوردن اطلاعات سیستماتیک طراحی مصاحبه نیمه ساختاری شامل سوالاتی درباره فضای سبز دانشگاهی و نقش آن در بازیابی روحی ، جذابیت بصری ، یادگیری ، اجتماعی شدن و امنیت در فضاهای باز دانشگاهی طراحی و در میان ۱۰ نفر از متخصصین معماری منظر، طراح شهری در سال ۱۳۹۵ به انجام رسید. نتایج نشان می دهد طراحی محوطه های باز دانشگاهی باید با مد نظر داشتن نیازهای دانشجویان انجام گیرد. فضای سبز دانشگاهی بعنوان یک مکان اجتماعی با گروههای استفادهکننده خاص، نقش مهمی در یادگیری و پر کردن اوقات فراغت آنها می تواند ایفا کندهمچنین . طراحی کاشت کاربردی به همراه بکارگیری المانها و عناصر متناسب و مصالح سازگار با تغییرات آب-وهوای منطقه در پایداری و عملکرد بهتر این فضاها نقش دارند. همچنین در محوطه های باز دانشگاهی می توان با در نظر گرفتن نیازهای کاربران، محیطی جهت اجتماعی شدن دانشجویان فراهم کرد.