مبانی طراحی مجموعه مسکونی روستایی با ترویج رویکرد روستا- شهر* (نمونه موردی : روستای شانجان، شهرستان شبستر)

روندهای نوجویی در عرصه اجتماعی - اقتصادی ، زمینه دگرگونی هایی در محیط روستایی و شهری شده است ، هر چند این تحولات و دگرگونی ها اغلب منشا برون زا دارند و به واسطه رخدادهای بیرونی در سطوح محلی ، منطقه ای ، ملی و جهانی پدیدار شده و می شوند. با این حال، جلوههای گوناگون این دگرگونی ها به صور مختلف و در زمینه های متنوع، به ویژه ابعاد کالبدی تجلی یافته است . رشد روزافزون شهرها و جمعیت سرریز آن باعث شده است تا بافت شهر به سمت زمین های اطراف شهر گسترش یابد. از طرفی با ورود مدرنیزاسیون و همگام با اجرای طرح های نوسازی ، تحول خواهی روستاییان و تلاش برای توسعه و بهزیست نمودن، محیط زندگی از فضای سنتی و کالبد قدیمی خود خارج و به سرعت پذیرای دگرگونی ها شدند. تعویض سیستم حمل و نقل در روستا تا حدود زیادی می تواند بافت روستا را منقلب کند و گسترش بافت آن را به سمت خارج بافت توصیه نماید. روستاها در جریان این الحاق مهلت سازگاری و تطابق و در یک کلمه ، شهری شدن ندارند و این آغازگر مسئله در دو بستر متفاوت، یعنی شهر و روستاهای الحاقی به شهر است . شاید راه حل این مسئله ترویج و بسط دهکده شهری یا همان روستا- شهر باشد. تحقیق حاضر با مطالعه روستای شانجان از روستاهای بخش مرکزی شهرستان شبستر در استان آذربایجان شرقی سعی دارد با توجه به فعالیت های اقتصادی موجود در روستا و تولیدات کشاورزی ، مبانی طراحی معماری مجموعه مسکونی روستا- شهر را پیشنهاد کند تا علاوه بر زنده کردن زندگی روستایی ، رفاه لازم برای مهاجرت معکوس از شهر به روستا را همراه داشته باشد. این پژوهش با توجه به نوع هدف از نوع کاربردی و از نظر ماهیت و روش از نوع تحقیقات توصیفی ، تحلیلی و میدانی می باشد.

Keywords:

روستا- شهر , مجموعه مسکونی , اقتصاد روستایی , دهکده شهری , روستای شانجان.