ارزیابی ضریب عمران پذیری روستاهای شهرستان ماکو

توسعه و عمران روستایی تاثیر زیادی بر شرایط زندگی ساکنان مناطق روستایی دارد. از آنجا که موماع روستاییان نسبت به شهرنشینان دارای درآمد کمتر و از خدمات اجتماعی ناچیزی برخوردار هستند، آسیب پذیرتر محسوب می شوند که منجر به مهاجرت آنان به سمت شهرها نیز می شود. علت این امر مشکلات و مسائل عقب ماندگی مثل فقر گسترده، نابرابری در حال رشد، رشد سریع جمعیت و بیکاری فزاینده، در مناطق روستایی می باشد. هدف توسعه روستایی یافتن راه حل هایی برای بهبود زندگی روستایی با مشارکت خود روستاییان است تا نیازهای مورد نیاز جوامع روستایی برآورده شود. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی ضریب عمران پذیری روستاهای شهرستان ماکو با استفاده از تکنیک DC=PF/NF انجام شده است . روش تحقیق از نوع توصیفی ، اسنادی و تحلیلی است . جامعه آماری تحقیق روستاهای بالای ۳۰۰ نفر جمعیت شهرستان ماکو می باشد. شاخص های مورد بررسی شامل وضعیت جمعیتی ، بهداشتی ، نوع راه، آموزشی ، تاسیسات زیربنایی ، طرح های اجراشده و ارتباطات می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد که روستای کشمش تپه از ضریب عمران پذیری بسیار بالا و روستای حصار از ضریب عمران پذیری بسیار پایین برخوردارند. همچنین نتایج تحقیق نشان دهنده شکاف زیاد میان بخش های شهرستان می باشد.

Keywords:

توسعه و عمران روستایی , ضریب عمران پذیری , شهرستان ماکو