مطالعات منسوجات سنتی ژاپن بر اساس نشانه شناسی

اولین نمونههای باقی مانده از پارچههای سنتی ژاپن ، پارچه هایی رنگ شده با تکنیک شیبوری) shibori( به اواسط قرن هشتم باز میگردد، برای ایجاد شیبوری تکنیکهایی وجود دارد، که عموما به سه دستهتقسیم میشوند: کوکچی، قید های چوبی محکم . موم مقاوم. مساله اساسی در این بین نقوشی ، است کهدر این پارچه ها نقش زده می شوند. این نقش ها برگرفته از فرهنگ اجتماعی ژاپن و نحوه کارکرد هریک از این پارچه ها در لباس های سنتی ژاپن می باشد .پژوهشگر در تحلیل و شناخت نقوش از اصولشناخته شده نشانه شناسی برای رهیافت به درک صحیحی از آیین ها ، اعتقادات و رفتارهای فردی وجمعی مردم ژاپن کمک گرفت . پرسش اصلی در این پژوهش این بود که : چگونه می توان با نظریاتنشانه شناسی به درک و تحلیل استفاده در نقوش پارچه های سنتی ژاپن دست یافت ؟ نتایج و بحث ازاین تحقیق بررسی یک نمونه شصت تایی از ایتاجیمی رنگی بود. لباس ها و استخراج نقوش در آنها بهعنوان تزئینات کاربردی و برای تعیین معانی نمادین نقوش مورد استفاده قرار گرفت . گروه های نقوشگیاهی ، نقوش حیوانات ، حشرات، پرندگان، نقوش مربوط به آب، نقوش اشیاء روزمره و اشکال انتزاعیو طرح های هندسی از جمله نقوش به کار رفته در این محصولات به شمار می رود . برای هر یک ازاین طرح ها با توجه به کاربرد آن دلایلی نشانه شناسانه مبتنی بر اسطوره شناسی ،مذهب ، باورهایعامیانه و فرهنگ کهن مردمان ژاپن ارایه گردید.

Keywords:

شیبوری , پارچه های دست ساخت ژاپن , کیمونو , هنر , نشانه شناسی