اثرات استفاده از مخمر ساکارومایسس سرویسیا به عنوان زیستیار بر فراسنجه های تخمیر در جیره های پرکنسانتره در شرایط برون تنی
Publish place: Journal of Animal science، Vol: 33، Issue: 4
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 17
This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ANIMAL-33-4_005
تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1403
Abstract:
زمینه مطالعاتی و هدف: مخمر ساکارومایسس سرویسیا یکی از متداول ترین زیست یارها بوده که در تغذیه نشخوارکنندگان استفاده می شود. پژوهش حاضر، به منظور مطالعه ی اثرات مکمل مخمری بر فراسنجه های تخمیر، جمعیت میکروارگانیسم های موثر در تجزیه الیاف و میزان عوامل التهاب زای تولیدی در شکمبه در جیره های کاملا مخلوط حاوی مقادیر بالای کنسانتره در شرایط برون تنی انجام گرفت. روش کار: براین اساس، اثر ۴ سطح مخمر، صفر، ۴، ۸ و ۱۲ میلی گرم در گرم مکمل مخمر ساکارومایسس سرویسیا در دو نوع متفاوت از جیره ی کاملا مخلوط حاوی ۶۰ و ۷۰ درصد کنسانتره، بر کینتیک و فراسنجه های تولید گاز و فراسنجه های تخمیر شکمبه ای شامل pH، نیتروژن آمونیاکی، غلظت و الگوی اسیدهای چرب فرار و میزان گوارش پذیری حقیقی ماده خشک و الیاف نامحلول در شوینده خنثی، مورد ارزیابی قرار گرفت. علاوه براین تاثیر افزودن مخمر بر جمعیت پروتوزوآ، قارچ های بی هوازی و میکروارگانیسم های تجزیه کننده ی الیاف در شرایط برون تنی با استفاده از تکنیک های مولکولی مورد ارزیابی قرار گرفت. در این آزمایش از سه راس گوساله بالغ هلشتاین مجهز به فیستولای شکمبه ای برای تهیه ی مایع شکمبه استفاده شد. برای واکنش زنجیره ای پلی مراز، پس از توالی یابی آغازگرها، جهت بررسی اختصاصی بودنشان، DNA استخراج شده با استفاده از سامانه ی PCR تکثیر شدند. افزایش DNA با استفاده از سامانه (R-T PCR) و با سه تکرار برای هرکدام از جفت آغازگرهای مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: افزودن سطوح مختلف مکمل مخمری سبب افزایش (۰۵/۰P<) میزان گاز تولیدی و اسیدهای چرب فرار با افزایش مدت زمان انکوباسیون در جیره های آزمایشی شد. نتایج این مطالعه نشان داد افزودن زیست یار مخمری در جیره های کاملا مخلوط سبب افزایش پایداری بیشتر محیط شکمبه و درنهایت افزایش (۰۵/۰P<) میزان گاز بالقوه تولیدی از بخش نامحلول، کاهش (۰۵/۰P<) نرخ تولید گاز و کاهش (۰۵/۰P<) فاز تاخیر قبل از شروع فرایند تخمیر شد. نتیجه گیری نهایی: زیست یار مخمری با پایدارتر کردن محیط بی هوازی های شکمبه، کاهش غلظت لاکتات و کاهش میزان لیپو-پلی ساکاریدهای تولیدی در محیط شکمبه و تحریک رشد و فعالیت پروتوزوآ و میکروارگانیسم های تجزیه-کننده ی الیاف، سبب بهبود گوارش پذیری الیاف شد.
Keywords:
Authors
الناز پیرعدل
گروه علوم دامی-دانشگاه ارومیه
حامد خلیل وندی بهروزیار
گروه علوم دامی دانشگاه ارومیه
رسول پیرمحمدی
گروه علوم دامی دانشگاه ارومیه
مهدی کاظمی بنچناری
دانشیار گروه علوم دامی دانشگاه اراک
مرتضی حسینی غفاری
دستیار تحقیقاتی بخش فیزیولوژی، گروه علوم دامی- دانشگاه بن
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
