اثر دوزهای مختلف مخلوط اسانس های نعناع فلفلی، آویشن و رزماری در جیره پرواری بر فراسنجه های تخمیر شکمبه

زمینه مطالعاتی و هدف: این بررسی برای ارزیابی اثر دوزهای مختلف سه مخلوط اسانس های نعناع فلفلی، آویشن و رزماری بر فراسنجه های تولید گاز در شرایط برون تنی انجام شد. روش کار: اسانس ها در سه سطح ۱۵۰، ۳۰۰، ۴۵۰ میکرولیتر با سه نسبت مختلف شامل A= (۲ : ۳ : ۱)، B= (۳ : ۱ : ۲) و =C (۱ : ۲ : ۳) مخلوط شدند و سپس اثر دوزهای مختلف (۶، ۱۲، ۱۸ میکرولیتر) از این سه ترکیب بر فراسنجه های تخمیر مورد مطالعه قرار گرفت. مایع شکمبه از سه راس گوسفند قبل از تغذیه صبح از طریق فیستولای شکمبه به دست آمد. اثر مخلوط اسانس ها بر تولید گاز و کینتیک تولید گاز با انکوباسیون ۱۲۵ میلی گرم از هر نمونه در ساعات ۲، ۴، ۶، ۸، ۱۲، ۲۴، ۳۶، ۴۸، ۷۲ و ۹۶بررسی شد. همچنین، در آزمایش دیگری با انکوباسیون نمونه ها طی ۲۴ ساعت، تولید گاز و تولید متان برآورد شد. نتایج: افزودن مخلوط اسانس ها در دوزهای مختلف سبب کاهش تولید گاز نسبت به گروه شاهد شد (۰۵/۰>P) و بیشترین کاهش در مخلوط C مشاهده شد. از طرفی مخلوط اسانس ها بیشترین اثر کاهشی را در دوز ۱۸ میکرولیتر بر تولید گاز داشتند (۰۵/۰>P). پتانسیل تولید گاز (فراسنجه B) با افزودن مخلوط اسانس ها نسبت به گروه شاهد کاهش یافت (۰۵/۰>P) و بیشترین کاهش مربوط به مخلوط C بود (۵۳/۱۹ در مقابل ۸۲/۱۱) در حالی که نرخ تخمیر و فاز تاخیر افزایش یافت (۰۵/۰>P). تولید گاز بعد از ۲۴ ساعت و تولید متان با دوز بالای مخلوط B کاهش یافت (۰۵/۰متان پتانسیل تغییر تخمیر شکمبه را دارند.

Keywords:

پتانسیل تولید گاز , نرخ تولید گاز , متابولیت های ثانویه , متان , منتول