اهمیت شاخه زنی پلی اتیلن به کمک فرآیندها

رزینی تجاری و پر مصرف در کاربردهایی چون ،(LDPE) پلی اتیلن با چگالی کم تولید فیلم ها، ظروف دمشی و ... است. این ماده دارای ساختاری پر شاخه بوده، به روش رادیکالی LDPE . طول این شاخه ها به صورت گسترده ای توزیع شده اند و تحت فشارهای بالا تولید می شود. ماهیت خطی زنجیر های پلیمری انواع پلی اتیلن ها را م یتوان با استفاده از کومنومرهای بلندتر از اتیلن مثل بوتن و هگزن یا با استفاده از کاتالیزور هایی که الیگومرهای فعال پلیمر شدن را تشکیل می دهند، برهم ریخت. اما استفاده از کاتالیزور ها به دلیل محدودیت دسترسی و همچنین قیمت زیاد، در همه کشورها امکان پذیر نیست. روش های جایگزین برای ایجاد شاخه های بلند در ساختار پلیمر در غیاب کاتالیزور ها، فرایند های پس-اصلاحی است. (Reactive Extrusion) از جمله اکستروژن واکنشی (Pos t-modification) اخیرا از واکنش های رادیکالی در اص الح پس-پلیمر شدن پلی الفین ها بهره گرفته شده است. در این روش، تغییر در درجه شاخه ای شدن با کنترل متغیرهای گوناگون از جمله دما، زمان اقامت، خوراک پراکسید، فشار و ... که به شدت روی خواص رئولوژیکی، تبلور و چگالی محصول تاثیرگذارند، امکا نپذیر است. در این مقاله به معرفی فرایند اکستروژن واکنشی و کاربرد آن در پیوندزنی و شاخه زنی پلی اتیلن پرداخته شده است.