بررسی اهمیت خانواده و مدرسه در خودآموزی دانش آموزان ابتدایی

خودآموزی، مهارتی ارزشمند برای دانش آموزان ابتدایی است که به آن ها کمک می کند تا به طور مستقل یاد بگیرند و به پیشرفت تحصیلی خود دست پیدا کنند. در این راستا، خانواده و مدرسه دو نهاد کلیدی هستند که می توانند نقش بسزایی در پرورش این مهارت در دانش آموزان ایفا کنند. با توجه به اهمیت خودآموزی در دوران ابتدایی، این پژوهش به بررسی نقش خانواده و مدرسه در پرورش این مهارت در دانش آموزان این مقطع می پردازد. یافته های این پژوهش می تواند به معلمان، والدین و متولیان نظام آموزشی در جهت طراحی و اجرای برنامه های موثر برای ارتقای خودآموزی در دانش آموزان ابتدایی کمک کند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که خانواده و مدرسه نقش های مکمل در پرورش خودآموزی در دانش آموزان ابتدایی دارند. خانواده با ایجاد محیطی گرم و حامی یادگیری، تشویق به مطالعه و بحث و گفتگو، و الگوبرداری مناسب، می تواند بستر مناسبی برای خودآموزی دانش آموزان فراهم کند. مدرسه نیز با ارائه آموزش های هدفمند، ایجاد فرصت های یادگیری فعال، و ارزشیابی مستمر، می تواند به تقویت مهارت های خودآموزی در دانش آموزان کمک کند. همکاری و تعامل بین خانواده و مدرسه می تواند اثربخشی برنامه های خودآموزی را افزایش دهد و به دانش آموزان در دستیابی به استقلال یادگیری و پیشرفت تحصیلی یاری رساند.

Keywords:

خودآموزی , دانش آموزان ابتدایی , خانواده , مدرسه , استقلال یادگیری