بررسی تحلیلی فلسفه زیارت در روایات امامیه

از جمله معارف اعتقادی ریشه دار در فرهنگ اسلامی، زیارت است که نزد مسلمانان جایگاه بلندی دارد و ترکیبی از دیدار، نیایش و آرامش است. زیارت یعنی حضور زیارت کننده نزد زیارت شونده با میل و رغبت و دارای سه رکن اساسی زائر، مزور و خصیصه ی نفسی به نام گرایش قلبی است. موضوع این پژوهش بررسی تحلیلی فلسفه زیارت در روایات امامیه است. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کیفی بوده و با روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است. برای جمع آوری اطلاعات نیز از روش کتابخانه ای استفاده شده است. در ابتدا درمورد معنا و مفهوم حقیقت زیارت بحث کرده و سپس به بیان اهداف و اثار آن بر اساس روایت معصومین پرداخته تا بتوان گامی درجهت شناخت این حقیقت و موهبت الهی برداشت. زیارت، دارای اهداف مهم و قابل توجهی است اما هدف غایی زائر در زیارت خدا و تقرب به ساحت اوست؛ زیارت صحیفه ای از معرفت است که در آن انسان به امام شناسی، معرفت نفس و معرفت الهی می رسد و به سوی تکامل حقیقی و وارستگی حرکت می کند. یکی از درس های مهمی که از مکتب زیارت آموخته می شود ولایت پذیری و درس بزرگ دشمن شناسی که همان اصل تولی و تبری است.

بررسی تحلیلی فلسفه زیارت در روایات امامیه Keywords:

فلسفه , زیارت امام , روایات امامیه.