پژوهی در رابطه با انواع شیوه های فرزند پروری و تاثیرات آن بر میزان خلاقیت و تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان

خلاقیت قابلیتی است که در نتیجه ارتباط متقابل محیط درونی و بیرونی فرد به مرحله ظهور می رسد و خانواده نخستین و مهمترین محیط اجتماعی است که کودک در آن چشم به دنیا باز می کند پس در پرورش و تقویت خلاقیت نقش بسزایی دارد.در این راستا شیوه های فرزندپروری والدین یک عامل موثر محیطی در رشد و پرورش خلاقیت کودکان است تاجائیکه محیطهای دموکراتیک یا محیطی که به تفکر و تصمیم گیری کودک احترام می گذارد، عاملی برای تشویق کودک در جهت کشف کنجکاوی در محیط اوست و از استعداد کودک برای پیشرفت وی استفاده می کند. با توجه به بررسی های موجود در مقایسه بین این سه گروه شیوه های فرزند پروری، می توان نتیجه گرفت الگوی دموکراتیک بیشترین تاثیر را در رشد و پرورش خلاقیت کودکان دارا است. پس لازم است جامعه، آگاهی خانواده ها را در زمینه شیوه های فرزندپروری دموکراتیک بالا برد تا آنها بتوانند فرزندان خلاق، نوآور و با اعتماد بنفس بالا بار آورند تا در جهت پیشرفت و ترقی موثر باشند.خلاقیت زمانی پا به عرضه وجود می گذارد، که فرد یا افرادی، سطح دانش زمان خود را درباره پدیده های طبیعی و یا خود انسان کافی ندانسته و خود را ناچار به بهره گیری از طیف وسیع تواناییها ببینند تا فرا رسیدن آن برهه از زمان که دیگر جستجوگری در جستجوی راههای تکمیل کنند. فنون باقی نماند، و یا آن لحظه که تحقیق برای ازدیاد سطح تولیدهای صنعتی به توقف درآمده و ضرروت جهاد ملی در راه دستیابی به خود کفایی و خودیابی در جامعه بین الملی بی اهمیت تلقی شود، پیکار خستگی ناپذیر که در نهایت به نوآوری و تحول می انجامد، ادامه خواهد داشت و پایانی بر آن متصور نیست.

Keywords:

شیوه های فرزند پروری , خلاقیت , تعلیم و تربیت , خلاقیت کودکان , شکوفایی استعدادها