پیش بینی بهزیستی روان شناختی سالمندان براساس خوش بینی و شوخ طبعی

هدف از این پژوهش پیش بینی بهزیستی روان شناختی سالمندان براساس خوش بینی و شوخ طبعی بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف بنیادی و از لحاظ روش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه این مطالعه شامل تمام افراد سالمند زنان ساکن در آسایشگاه معلولین و سالمندان کهریزک (۳۰۰نفر) در سال ۱۴۰۰-۱۴۰۱بود. که حجم نمونه ۱۵۰ زن به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف(۱۹۹۸)، پرسشنامه خوش بینی شییر و همکاران (۱۹۹۴)، پرسشنامه شوخ طبعی خشوعی و همکاران(۱۳۸۸) بود و در سطح آماری از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد نتایج نشان داد بین بهزیستی روان شناختی با شوخ طبعی ارتباط وجوددارد(۰۵/۰>p). همچنین بین خوش بینی با بهزیستی روان شناختی ارتباط وجود دارد (۰۵/۰>p). و شوخ طبعی، پیش بینی کننده ی قوی تری برای بهزیستی روان شناختی است و شوخ طبعی و خوش بینی ،۴۰ درصد از تغییرات بهزیستی روان شناختی را تبیین می کند. می توان چنین نتیجه گیری کرد که شوخ طبعی و خوش بینی می توانند بهزیستی روان شناختی را پیش بینی نمایند.

Keywords:

بهزیستی روان شناختی , سالمندان , خوش بینی , شوخ طبعی.