بررسی تاثیر روش آموزش آزوبل بر انگیزش تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول شهر جاسک

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر روش آموزش آزوبل بر انگیزش تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول شهر جاسک بود. روش پژوهش شبه آزمایشی است. طرح مورد استفاده در این تحقیق، طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان متوسطه اول شهر جاسک می باشند. از بین این دانش آموزان ۴۰ نفر از دانش آموزان پایه هشتم به صورت نمونه گیری در دسترس در دو گروه ۲۰ نفر آزمایش و گواه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش، روش آموزش آزوبل و پرسشنامه انگیزش تحصیلی امینی فر و صالح صدق پور (۱۳۸۹) می باشد. در این پژوهش منظور از روش آموزش آزوبل برنامه ای به مدت ۲ ماه و هر هفته چهار جلسه و به میزان ۳۰ تا ۴۵ دقیقه جمعا ۱۶ ساعت متغیر آموزش آزوبل را در درس علوم دریافت کردند. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره با نرم افزار SPSS ۲۰ مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج بیانگر آن است که روش آموزش آزوبل بر انگیزش تحصیلی دانش آموزان تاثیر مثبت و معنی داری دارد.

Keywords:

آموزش آزوبل , انگیزش , دانش آموزان.