بررسی تاثیر رویکردهای شناختی رفتاری بر کاهش علایم و بهبود عملکرد کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم

زمینه و هدف: اختلال طیف اتیسم را بیشتر می توان یک اختلال نورولوژیکی که خودش را در سال های اولیه رشد کودک نمایان می کند معرفی نمود. این اختلال در بیماران اتیستیک باعث می شود که مغز فرد مبتلا به اتیسم نتواند در زمینه رفتارهای اجتماعی و مهارت های ارتباطی به درستی عمل کند و مزاحم او برای یادگیری چگونگی ارتباط و تعامل با دیگران به طور اجتماعی می شود؛ بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر رویکردهای شناختی رفتاری بر کاهش علایم و بهبود عملکرد کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم بود. روش بررسی: روش تحقیق در این پژوهش از نظر هدف، از نوع تحقیقات کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری داده ها تحقیق توصیفی (غیرآزمایشی) از نوع کتابخانه ای بود. پژوهش مروری نظام مند حاضر با جست وجوی مقالات انگلیسی از پایگاه های داده شامل Science Direct، Google Scholar، PubMed و Scopus و با استفاده از کلمات کلیدی (Autism, Autism spectrum disorder, Challenging behaviors, Play Therapy) و عنوان کلی « Investigating the effect of cognitive behavioral approaches on reducing symptoms and improving the performance of children with autism spectrum disorder» به دست آمد. همچنین مقالات فارسی در پایگاه های داده نورمگز، سیویلیکا، مگیران، علم نت و جهاد دانشگاهی با همان کلمات کلیدی به زبان فارسی مورد جست و جو قرار گرفت. همچنین مقالات منتشر شده از سال ۲۰۱۴ تا سال ۲۰۲۴ مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که رویکردهای شناختی رفتاری بر کاهش علایم و بهبود عملکرد کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم تاثیرگذار بوده است. نتیجه گیری: بنابراین به متخصصان و روانشناسان حوزه کودک توصیه می شود که از رویکردهای شناختی رفتاری بر کاهش علایم و بهبود عملکرد کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم استفاده کنند.

Keywords:

رویکردهای شناختی رفتاری , کاهش علایم , اختلال اتیسم , بازی درمانی , بهبود عملکرد.