متغیرهای اجرایی موفقیت و شکست طرح سیاست های اشتغال زایی بنگاه های زود بازده در استان خوزستان؛ نگاهی به آسیب شناسی اجتماعی

شهرک های صنعتی با هدف استقرار سازماندهی شده صنایع کوچک و متوسط زودبازده و حتی بزرگ مبتنی بر مکان یابی بهینه فعالیت های صنعتی و هماهنگی صنایع با شرایط بومی و فرهنگی و هر استان استفاده بهینه از ظرفیتهای تولیدی موجود، کارایی نظام اقتصادی را افزایش می دهد؛ در این راستا، استان خوزستان یکی از قطبهای اصلی صنعت و خدمات کشور محسوب می گردد و مسئولین کشور از این استان در زمینه توسعه کشور، همیشه بعنوان یک استان استراتژیک یاد کرده اند اگر به وضعیت صنعت و خدمات در کشور و به خصوص استان خوزستان به عنوان یکی از قطبهای اصلی صنعت کشور نگاهی بیندازیم. بنابراین برای بررسی چگونگی عملکرد اجرای طرح مذکور، این پژوهش کوشیده که به آسیب شناسی موفقیت و شکست طرح سیاست های اشتغالزایی بنگاه های زودبازده در استان خوزستان بپردازد؛ دراین راستا این پرسش مطرح که موفقیت و شکست سیاست های اشتغالزایی بنگاه زودبازده چگونه رتبه بندی و آسیب شناسی شده است؟ در حقیقت عدم برنامه ریزی سیستمی و سیاستگذاری منطبق با نیازهای استان، ضعف و ناکارآمدی سیستم نظارت در حوزه اجرایی سبب شده که در یک نگاه کلان متغیر اجرایی_سازمانی، متغیر اجرایی_محیطی، متغیر اجرایی_عملیاتی و متغیر اجرایی_روانشناختی بر موفقیت و شکست طرح بنگاه های زودبازده در حوزه اجرایی (استان خوزستان) تاثیر معناداری داشته باشد. ولی این معناداری اینگونه باید تفسیر شود که کدامیک در اولویت قرار دارد؛ بنابراین به جهت آسیب شناسی اجتماعی و برنامه ریزی هدف و ضرورت پژوهش بیش از پیش توجیه می شود؛ برهمین مبنا نتایج پژوهش نشان می دهد که هر چهار عامل با اولویت بندی محیطی، روانشناختی، سازمانی و عملیاتی تاثیری معنادار دارند. همچنین نتیجه فوق باروش تجزیه وتحلیل داده ها و بااستفاده از آمار توصیفی و استنباطی کسب شده است؛ و به جهت تعیین توزیع داده ها در جامعه آماری از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف بهره برده و جهت تائید یا رد فرضیات نیز از آزمون های آماری مناسب در محیط نرم افزار SPSS و LISLER استفاده

Keywords:

خوزستان , بنگاه های زودبازده , اشتغالزایی , موفقیت , آسیب شناسی اجتماعی