مقایسه اثربخشی الگوی غنی سازی روابط جنسی زناشویی مبتنی بر رویکرد درمان متمرکز بر هیجان و رویکرد رفتاری-ارتباطی بر افزایش رضایت جنسی زوجین

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی الگوی غنی سازی روابط جنسی زناشویی مبتنی بر رویکرد درمان متمرکز بر هیجان و رویکرد رفتاری-ارتباطی بر افزایش رضایت جنسی زوجین بود. روش پژوهش مورد استفاده برای اجرای این پژوهش روش تجربی بود، که در آن از طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل همراه با مرحله پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به یکی از مراکز مشاوره در شمال غرب تهران در سال ۱۴۰۰ بود. در مرحله اول با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ زوج که نمره کمتر از ۷۵ در پرسشنامه رضایت جنسی کسب کرده بودند، انتخاب و سپس به شیوه تصادفی ساده در دو گروه آزمایش (هر گروه ۱۰ زوج) و یک گروه کنترل (۱۰ زوج) گماشته شدند. گروه های آزمایش تحت درمان متمرکز بر هیجان و رویکرد رفتاری - ارتباطی قرار گرفتند؛ اما گروه کنترل هیچ گونه مداخلهای دریافت نکرد و در لیست انتظار باقی ماند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه رضایت جنسی(SSQ) لارسون و همکاران(۱۹۹۸) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس آمیخته استفاده شد. نتایج نشان داد که در مرحله درمان شرکت کننده ها در رضایت جنسی بهبود پیدا کردند و این بهبود تا مرحله پیگیری ادامه داشت. همچنین نتایج نشان داد که درمان متمرکز بر هیجان اثربخشی بیشتری نسبت به رویکرد رفتاری-ارتباطی بر رضایت جنسی زوجین دارد.

Keywords:

الگوی غنی سازی روابط جنسی زناشویی , درمان متمرکز بر هیجان , رویکرد رفتاری-ارتباطی , رضایت جنسی