حفظ باروری؛ یک معضل بزرگ برای بیماران مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: سرطان پستان ازشایع ترین بدخیمی هادر زنان است. شیمی درمانی سیتوتوکسیک یا هورمون درمانی دارای تاثیرمنفی بر پتانسیل باروری هستند. لذا به کارگیری تکنیک هایی همچون سرکوب تخمدان، انجماد تخمک و جنین، بازیابی تخمک نابالغ و بلوغ آزمایشگاهی آن و انجماد بافت تخمدان برای حفظ باروری ضروری است. روش بررسی: تحقیق مروری ارائه شده براساس اطلاعات به دست آمده از جستجوی منابع فارسی وانگلیسی Scoupus ، Google Scholar ، Pub Med ، Science Direct طی ۲۴ سال اخیرو با کلیدواژه های سرطان پستان، نازایی، حفظ باروری ، انجماد تخمک، انجماد جنین انجام شده است. یافته ها: ۱۵% تا۲۵% بیماران، زنان جوان پیش از سن یائسگی هستند. شیمی درمانی یا پرتودرمانی می تواند منجر به ناباروری یا یائسگی زودرس شود. باتوجه به شواهد، میزان موفقیت انجماد جنین به مراتب نسبت به انجماد تخمک و بازیابی تخمک نابالغ بیشتر است. از بین روشهای حفظ باروری، انجماد بافت تخمدان و پرینت زیستی سه بعدی در مرحله تحقیقات آزمایشگاهی بوده و بسیار مورد توجه واقع شده اند. مشاوره درست وارائه اطلاعات دقیق به بیمارو ارجاع به موقع آن ها تاثیر فراوانی بر بهبود وضعیت روانی وجسمی و درمان بیماری زمینه ای آن ها داشته است. نتیجه گیری: با تشخیص زودهنگام سرطان پستان، ارجاع به هنگام به متخصص باروری،ارائه مشاوره صحیح و روش های نوین کمک باروری، بیماران مبتلابه سرطان پستان پس از درمان های تهاجمی سرطان ، باروری خود را حفظ و تجربه فرزند بیولوژیک خود را خواهند داشت.

Keywords:

Breast , cancer , Fertility preservation , oocyte cryopreservation , سرطان پستان , نازایی , حفظ باروری , انجماد تخمک , انجماد جنین