تاثیر درجه اکسیداسیون آلژینات بر خواص جوهر زیستی خودبخود ژل شونده ی آلژینات اکسید شده-ژلاتین در فرایند چاپ زیستی سه بعدی

Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 25

This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JEMI-13-1_001

تاریخ نمایه سازی: 9 اردیبهشت 1403

Abstract:

استفاده از آلژینات اکسید شده یا آلژینات دی آلدئیدی در چاپ زیستی سه بعدی به دلیل حذف یا تقلیل عامل های شبکه سازهای شیمیایی توجه زیادی در حوزه های مختلف، به ویژه چاپ زیستی به خود جلب کرده است. در این پژوهش آلژینات به میزان ۵، ۷.۵، ۱۰% اکسید شد و ترکیب شیمیایی آلژینات و اکسید آن قبل و بعد از فرایند اصلاح شیمیایی اکسیداسیون با طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR) و آزمون رزونانس مغناطیسی هسته (NMR)، جرم مولکولی با آزمون کروماتوگرافی نفوذ ژل (GPC) و خواص رئولوژی بررسی گردید. سپس جوهر زیستی با غلظت های (w/v) ۴% آلژینات اکسید شده با درجه اکسیداسیون های مختلف (۵، ۷.۵، ۱۰% ) و ژلاتین (w/v) ۶ % تهیه گردید و هیدروژل ها تحت یک فرایند دو مرحله ای کراس لینک شدند. سپس خواص جوهر زیستی از جمله سیالیت، پرینت پذیری و ترشوندگی بررسی شد. نتایج نشان می داد که اکسیداسیون آلژینات موجب کاهش جرم مولکولی آلژینات و همچنین کاهش خواص رئولوژی آلژینات می گردد. با این وجود بررسی خواص جوهر زیستی (آلژینات اکسید شده-ژلاتین) نشان می داد که در نمونه با درجه اکسیداسیون ۵% خواص پرینت پذیری، شبکه ای شدن، ترشوندگی، جذب آب و تخریب پذیری در رنج مناسب به منظور کاربرد به عنوان جوهر زیستی ایده آل در چاپ زیستی قرار دارد.

Keywords:

چاپ زیستی سه بعدی , جوهر زیستی , آلژینات اکسید شده

Authors

خدیجه سنایی

دانشجوی دکتری، پژوهشکده فناوری نانو و مواد پیشرفته، پژوهشگاه مواد و انرژی، کرج، ایران.

علی زمانیان

استاد، پژوهشکده فناوری نانو و مواد پیشرفته، پژوهشگاه مواد و انرژی، کرج، ایران.

شهره مشایخان

دانشیار، دانشکده شیمی و نفت، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران.

طیبه رمضانی فرزین

دکتری، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Axpe, E., & Oyen, M. L. (۲۰۱۶). Applications of alginate-based ...
  • Balakrishnan, B., & Jayakrishnan, A. (۲۰۰۵). Self-cross-linking biopolymers as injectable ...
  • Baniasadi, H., Mashayekhan, S., Fadaoddini, S., & Haghirsharifzamini, Y. (۲۰۱۶). ...
  • Dahlan, K., Asra, D. Y., & Sari, Y. W. (۲۰۲۰). ...
  • Di Giuseppe, M., Law, N., Webb, B., Macrae, R. A., ...
  • Distler, T., Solisito, A. A., Schneidereit, D., Friedrich, O., Detsch, ...
  • Emami, Z., Ehsani, M., Zandi, M., & Foudazi, R. (۲۰۱۸). ...
  • Gao, T., Gillispie, G. J., Copus, J. S., Kumar, A. ...
  • Gomez, C. G., Rinaudo, M., & Villar, M. A. (۲۰۰۷). ...
  • Hajiabbas, M., Alemzadeh, I., & Vossoughi, M. (۲۰۲۰). A porous ...
  • He, Y., Yang, F., Zhao, H., Gao, Q., Xia, B., ...
  • Jeon, O., Alt, D., Ahmed, S., & Alsberg, E. (۲۰۱۲). ...
  • Khalighi, S., & Saadatmand, M. (۲۰۲۱). Bioprinting a thick and ...
  • Khoshnood, N., Zamanian, A., & Abbasi, M. (۲۰۲۱). The potential ...
  • Kim, M. H., Lee, Y., Jung, W.-K., Oh, J., & ...
  • Ming, J., Pan, F., & Zuo, B. (۲۰۱۵). Structure and ...
  • Mo, X., Iwata, H., Matsuda, S., & Ikada, Y. (۲۰۰۰). ...
  • Mohan, T., Maver, T., �tiglic, A. D., Stana-Kleinschek, K., & ...
  • Pishavar, E., Luo, H., Naserifar, M., Hashemi, M., Toosi, S., ...
  • Pourmollaabbassi, B., Mahdavi, H., Shojaee, S., Salehi Rozveh, H., & ...
  • Rastegar Ramsheh, M., Behnamghader, A., & khanlarkhani, A. (۲۰۲۰). Preparation ...
  • Reakasame, S., & Boccaccini, A. R. (۲۰۱۸). Oxidized alginate-based hydrogels ...
  • Sanz-horta, R., Matesanz, A., Jorcano, L., Velasco, D., Acedo, P., ...
  • Vyas, C., Zhang, J., Øvrebø, Ø., Huang, B., Roberts, I., ...
  • Yuan, R., Luo, C., Yang, Y., He, C., Lu, Z., ...
  • نمایش کامل مراجع