ضرورت نوآوری و خلاقیت در طرح تحول آموزش و پرورش

در سالهای اخیر نظام های آموزش دستخوش تغییر و تحولات زیادی شده است و تغییر در یک قسمت ،قسمتهای دیگر مثل ارزشیابی را نیز متحول می سازد ، این تغییر و تحولات نتیجه طرح و اندیشه های تازه و نویی است که اصطلاحا آنرا خلاقیت و نو آوری می نامند، در دنیای امروز نیازمند سیستم های از سنجش و ارزشیابی هستیم که به هر دانش آموز به دیده حرمت نگاه کند، موهبتهای طبیعی و انسانی اورا بیشتر از آزمونهای سنتی نشان دهد،بازخوردی مثبت و تکالیفی رشد دهنده به او ارائه کندو باور داشته باشد که هر دانش آموز قابلیت رشد و پیشرفت مداوم را دارد. این رویکرد شایستگی فرد را رشد می دهد و اعتماد به نفس اورا افزایش می دهد و دانش آموز یاد می گیرد که چگونه از آموخته ها در وضعیت دشوار و نا آشنا بکار گیرد که خود باعث افزایش خلاقیت ، ابتکار و نو آوری فرد می شود و این هدف مهم آموزش و پرورش است. به دلیل نقایص و کاستی های نظام ارزشیابی سنتی و رایج و نارضایتی از نظام ارزشیابی موجود و با توجه به موضوع خلاقیت و نو آوری در ارزشیابی پیشرفت تحصیلی ، براین اساس برنامه ریزان و متصدیان امر آموزش برآن شدند تا اصلاحاتی بنیادی در حوزه ی ارزشیابی آموزشی بوجود آورند که طرح دو نوبتی کردن امتحانات ، برجسته کردن نقش ارزشیابی مستمر، و بالاخره طرح ارزشیابی توصیفی ویژه ی پایه های اول ، دوم و سوم ابتدایی را می توان از جمله نوآوری های نظام ارزشیابی آموزشی بر شمرد. مشکلاتی از قبیل تاکید زیاد بر نمره بعنوان ملاک خوب بودن ، تاکید بیش از حد بر هوش و حافظه فرا گیران ، مقاومت در پذیرش ایده های جدید، به روز نبودن اهداف و محتوای کتابهای درسی ، عدم آگاهی و شناخت معلمان از اطلاعات و دانش روز و . . . همه از مسائل مبتلا به نظام آموزشی امروز است . این مسائل یکی ازانگیزه ها وعوامل سوق دهنده ی جدی دست اندرکاران آموزشی کشورمان است که به آموزش و یادگیری علمی ، خلاق ، کاربردی ، مساله محور ، نو آور و مشگل گشا بیندیشد.و بدنبال فلسفه آموزش و روشهای آموزشی باشندکه به نحوه و چگونگی اندیشیدن ، حل مساله ، فرآیندهای فکری ، تفکر نقاد ، خلاقانه و... می پردازند.چنین نظام آموزش ویادگیری مستلزم نظام سنجش و ارزشیابی ویزه و مختص بخود است.

Keywords:

نوآوری , خلاقیت , سازمان , نظام آموزشی , یادگیری علمی , محتوای کتاب درسی