اهمیت و کارکرد خلاقیت محیط مدرسه در بروز استعداد دانش آموزان ابتدایی

پرورش خلاقیت و نوآوری در همه افراد خصوصا در کودکان از مسائل مهمی است که همواره از سوی صاحب نظران تعلیم وتربیت توصیه شده است و این امر با رسالت آموزش و پرورش، یعنی شکوفا کردن استعدادهای بالقوه، نیز ارتباط مستقیم دارد. در حقیقت، پرورش خلاقیت در نظام آموزشی منجر به تربیت افراد کارآفرین، مبتکر و خلاق در جامعه خواهد شد و چنین افرادی در فرآیند توسعه پایدار جامعه، نقش بسیار مهمی در تولید علم و دانش و تکنولوژی بر عهده خواهند داشت. بی توجهی به این امر در نظام آموزشی زیان های جبران ناپذیری را برای فرد و جامعه در بر خواهد داشت، زیان هایی که در کوتاه مدت و درازمدت فرایند توسعه را بسیار کند خواهد کرد اما با کمال تاسف باید گفت، جامعه ما با وجود برخورداری از این نیروهای مستعد، توان شکوفایی استعدادهای خلاق را ندارد و در نتیجه توانایی های خلاق جامعه هدر می رود. علت این امر را باید در فقدان جایگاه مناسب برای خلاقیت در جامعه و نظام آموزش و پرورش کشور جستجو کرد. این در حالی است که ما برای همگامی با تحولات جهانی نائل شدن به پیشرفت های آموزشی، فرهنگی، اجتماعی و... نیازمند وجود افراد خلاق و مستعد هستیم. به همین جهت باید بستر مناسبی برای پرداختن به این مهم در سیستم آموزشی به خصوص حیطه برنامه درسی کشور فراهم کرد. زمینه سازی خلاقیت در برنامه درسی دانش آموزان از اهمیت خاصی برخوردار است. از برنامه درسی دانش آموزان انتظار می رود، ضمن اینکه بتواند به سوال ها و نیازهای دانش آموزان در زمینه های مختلف پاسخ ارائه دهد، می بایست شرایط ایجاد تحول کیفی در تحصیل و آمادگی برای شهروند قانون-مدار، بهبود و توسعه دانش و فن آوری را در جامعه فراهم نماید.

Keywords:

خلاقیت , استعداد , دانش آموزان