بررسی مبانی نظری اهمیت وجه نقد در تصمیم گیری اعتباردهندگان مالی

سرمایه گذاران واعتباردهندگان و سایر کسانی که تمایل به ارزیابی جریان های نقدی بالقوه آتی شرکت دارند، اهیمت نقدینگی را به خوبی درک کرده اند. منظور از نقدینگی نزدیک به نقد بودن دارائی ها و بدهیهاست. استفاده کنندگان منطقی و عقلائی همواره در برداشتن پرده ابهامات فراروی خود و دست یافتن به دلایل روشن به منظور اتخاذ تصمیمات اقتصادی و با صرفه تلاش می کنند تا به اطلاعات مناسبی دست یابند. چرا که آنها به جهت منتفع شدن و کسب سود همواره درصدد هستند تا جریان های نقدی ورودی فعالیت های خود را از جریان های خروجی وجه نقدی که درگیر این فعالیتهاست فزونی بخشند. به هر حال، سرمایه گذاران وبستانکاران به اطلاعاتی درمورد جریان های نقدی (دخل وخرج) و تحلیل وضعیت های نقدینگی و انعطاف پذیری مالی واحد تجاری نیاز دارند که براساس آن، تصمیمات لازم را در انجام یا اجتناب از انجام سرمایه گذاری جدید و یا اعتبار دهی و همچنین واگذاری یا نگهداری سرمایه گذاری های قبلی اتخاذ نمایند. بدین ترتیب علل ورود و خروج وجه نقد به یک واحد انتفاعی رادر واقع می توان بازتاب تصمیم گیری های مدیریت در مورد برنامه ریزی های کوتاه مدت ودراز مدت عملیات وطرح های سرمایه گذاری و تامین مالی دانست. از طرفی دیگر سرمایه گذاران واعتبار دهندگان ،جهت وام دهی و سرمایه گذاری در واحدهای انتفاعی توجه خاصی به نحوه ورود و خروج وجه نقد و بطور کلی جریانات نقد مازاد (آزاد) موجود در شرکت ها دارند، زیرا توان وقابلیت دسترسی به وجه نقد، یکی از منابع مهم برای تصمیم گیری ها و قضاوت درباره واحدهاست.

Keywords:

سرمایه گذاران , اعتبار دهندگان مالی , نقدینگی