بررسی روش تدریس بدیعه پردازی و الگوی تفکر استعاری در دانش آموزان

یکی دیگر از روش های تدریس فعال، روش تدریس بدیعه پردازی می باشد. الگوی تفکر استعاری، یادگیرندگان را برمی انگیزد تا ایده ها یا افکاری نو و خلاق را پرورانده و ارایه دهند، آن را الگوی بدیعه پردازی یا نوآوری فکری نیز نامیده اند. این الگو را ویلیام گوردن و همکارانش تدوین و تهیه کرده اند. گوردون آموزش گروه های خلاقیت در صنعت را آغاز کرد و آن را به صورتی در آورد که برای آموزش دانش آموزان هم کاربرد داشته باشد. روش بدیعه پردازی رویکردی است که به منظور نوآفرینی و ارتقای خلاقیت طراحی شده است. مهم ترین اصل در روش بدیعه پردازی استفاده از قیاس هاست. بدیعه پردازی به ما فرصت ابتکار می دهد تا به پدیده ها از منظری تازه نگاه کنیم و به نوعی دیگر به حل مسائل و ابراز خویشتن بپردازیم. روش بدیعه پردازی با استفاده از فعالیت استعاره ای، ساختی را به وجود می آورد که دانش آموزان به وسیله ی آن ساخت، می توانند خود را در موقعیتی قرار دهند که موجب تقویت تخیل و بصیرت آن ها شود. روش بدیعه-پردازی به دو شیوه قابل اجراست. اولین شیوه بر آن است که مسائل و نظریات آشنا را در پرتو خلاقیت و بینشی تازه نگاه کند و شیوه دوم بر این تلاش است که مفاهیم و عقاید جدید ناآشنا را به وسیله ی مفاهیم آشنا معنی دار سازد.

Keywords:

بدیعه پردازی , تعلیم , تربیت