تعیین ظرفیت بافری برخی ترکیبات بافری و عصارههای گیاهی رایج در تغذیه نشخوارکنندگان

به منظور تعیین بهترین نوع و سطح بافر با استفاده از روش تعیین ظرفیت بافری غلظت های صفر، ۱، ۵/۱ و ۲ گرم در ۱۰۰ میلی لیتر از انواع بافر شامل ۱. بیکربنات سدیم ، ۲. زئولیت ، ۳. بنتونیت سدیم ، ۴. بیکربنات سدیم + بنتونیت سدیم ، ۵. بیکربنات سدیم + زئولیت ، ۶ . بنتونیت سدیم + زئولیت ، ۷. بیکربنات سدیم + زئولیت + بنتونیت سدیم مورد استفاده قرار گرفت . مقدار pH اولیه محلول بافری ، حجم اسید مصرفی و pH نهایی محلول بافری ثبت شد. بیشترین مقدار pH اولیه به ترتیب در محلول بافری بیکربنات سدیم + زئولیت + بنتونیت سدیم ۱ درصد (۷۴/۹) و بیکربنات سدیم ۲ درصد (۷۰/۹)، کمترین مقدار آن در تیمار شاهد (۳۰/۶) مشاهده شد. بیشترین حجم اسید مصرفی بین تیمارها مربوط به بیکربنات سدیم ۲ درصد (۰۲/۲۹) بود؛ و زئولیت ۱ درصد و بنتونیت سدیم + زئولیت ۵/۱ درصد کمترین مقدار را نشان دادند. درنهایت بیکربنات سدیم ۲ درصد که بیشترین حجم اسید مصرفی را برای کاهش ناگهانی pH به خود اختصاص داد pH) ظرفیت بافری بالاتری داشت )، به عنوان بهترین بافر انتخاب شد.

Keywords:

بافر , بیکربنات سدیم , عصاره , ظرفیت بافری