واکاوی و تبیین نیاز های پژوهشی اعضای هیات علمی دانشگاه فرهنگیاندر راستای تحقق رویکرد پژوهش محوری در برنامه درسی دانشجو معلمان

پژوهش محوری از رویکردهای جدید دانشگاه های پیشرفته جهان است. به نظر می رسد که وضعیت فعلی پژوهش در دانشگاه فرهنگیان نشان از فاصله با انتظارات متناسب با رویکرد پژوهش محوری دارد که به عنوان یک مسئله نیازمند تحقیق و بررسی است. لذا هدف اصلی پژوهش حاضر واکاوی و تبیین نیازهای پژوهشی اعضای هیات علمی دانشگاه فرهنگیان در راستای تحقق رویکرد پژوهش محوری در برنامه درسی دانشجو معلمان است. این پژوهش از نوع کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی و پیمایشی است و در انجام آن از دو روش کیفی و کمی استفاده شده است. جامعه آماری بخش کیفی تمامی صاحب نظران تعلیم و تربیت در سطح کشور بود، که به روش نمونه گیری هدفمند تعداد ۱۹ نفر از آنان انتخاب گردید. جامعه آماریبخش کم۳ی تمامی ۱۸۱ نفر از مدرسین موظف و اعضای هیات علمی دانشگاه فرهنگیان در ۶ استان کشور بود که به روش نمونه گیری تصادفی تعداد ۱۵۰ نفر از آنان انتخاب گردید. داده های پژوهش از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته و پرسشنامه محقق ساخته گردآوری گردید. طبق نتایج تحقیق در بخش کیفی مهمترین نیازهای پژوهشی اعضای هیات علمی عبارت است از: آشنایی با اصول و مبانی روش های پژوهش کیفی ترکیبی، تسلط بر مهارت های پژوهشگری و آشنایی با روش های پژوهشی پرکاربرد در آموزش و پرورش. یافته های پژوهش در بخش کمی نیز نشان داد که میزان نیاز اعضای هیات علمی به آموزش در این زمینه بیشتر از سطح متوسط است و مهمترین نیاز آموزشی آنان عبارت است از: توانایی تحلیل پژوهش های علمی از نوع کیفی کمی، آشنایی با اصول و مبانی روش های پژوهش کیفی و مهارت کاربرد پژوهش های مرتبط با تدریس در کلاس درس . لذا پیشنهاد می شود که دانشگاه فرهنگیان صرفا به نقش آموزشی خود بسنده نکند و با توجه به ضعف تحقیقات در زمینه تعلیم و تربیت، با ایجاد امکانات و ارائه آموزش های لازم به تناسب نیاز کشور، اعضای هیات علمی خودرا عملا در پژوهش های مرتبط درگیر نماید.

Keywords:

نیاز آموزشی , نیازسنجی , مهارت های پژوهشی , اعضای هیات علمی