اثربخشی قصه درمانی بر توانایی حل مسئله دانش آموزان دوره ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی قصه درمانی بر توانایی حل مسئله دانش آموزان دوره ابتدایی انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر ساری در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بوده است. ۳۰ نفر از دانش آموزان دوره ابتدایی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. و به طور تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای هر دو گروه پیش آزمون اجرا شد. برای جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه توانایی حل مسئله استفاده شده است. سپس گروه آزمایش تحت قصه درمانی در ۱۱ جلسه با مدت زمان ۶۰ دقیقه بصورت یک جلسه در هفته بصورت حضوری قرار گرفتند. ولی در مورد گروه کنترل، هیچ آموزشی در طول دوره تا زمان گرفتن پس آزمون صورت نگرفت. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد در بین افراد شرکت کننده در گروه های آزمایش و کنترل از لحاظ نمره توانایی حل مسئله در پس آزمون نسبت به پیش آزمون معنادار بوده است. بنابراین قصه درمانی بر توانایی حل مسئله دانش آموزان دوره ابتدایی تاثیر دارد.

Keywords:

قصه درمانی , توانایی حل مسئله , دانش آموزان دوره ابتدایی.