بررسی و مقایسه اثر شرکت مستمر در آیین مذهبی بر روی رضایت و کیفیت زندگی خانواده

رضایت از خانواده یعنی رضایت از زندگی. به دنبال این رضایت، رشد و تعالی و پیشرفت مادی و معنوی جامعه حاصل می شود. در این راستا هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر شرکت در مراسمات مذهبی بر روی کیفیت و رضایت از زندگی در میان زوجین شهر تهران بود. برای این منظور از میان زنان و مردان ساکن در منطقه دو شهری تهران، در دو گروه افرادی که به صورت مستمر در مراسمهای مذهبی شرکت داشته اند و افرادی که پیوستگی کمتری در شرکت در مراسمات داشتند، ۱۱۰ نفر در هر گروه به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای گروه افرادی که به صورت مستمر در مراسمها شرکت داشتند از افراد حاضر در مساجد و مراسمات جاری در این منطقه انتخاب شدند و در گروه دیگر نیز از افراد حاضر در محلهای عمومی سوال پرسیده شد و نمونه گیری به عمل آمد. برای تحلیل داده ها از تحلیل همبستگی پیرسون و نیز آزمون تیزوجی استفاده شد. نتابج تحلیل نشان داد که در هر دو گروه، میان رضایت زناشویی و کیفیت زندگی همبستگی معنیداری وجود داشته است و این همبستگی در میان اغلب زیرمعیارهای دوازدهگانه کیفیت زندگی با معیار و زیرمعیارهای رضایت زناشویی تایید شد. همچنین در بررسی اختلاف میان این دو گروه نتایج آزمون تیزوجی نشان داد که در میان کیفیت زندگی و رضایت زناشویی افرادی که در مراسمهای مذهبی به صورت مستمر شرکت داشتند و گروه دیگر اختلاف آماری معنیداری مشاهده شد که میزان رضایت وکیفیت زندگی در گروه افراد شرکت کننده مستمر در مراسمها بیشتر از گروه دیگر بوده است که نشان از تاثیر تعالیم و آموزه های مذهبی بر روی روابط میان زوجین در خانه و ارتباط میان زوجین داشته است.

Keywords:

خانواده , رضایت , آیین مذهب , کیفیت زندگی