بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اشتیاق تحصیلی و خودتنظیمی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم

هدف پژوهش حا ضر، برر سی اثربخ شی شناختدرمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر ا شتیاق تحصیلی و خودتنظیمی دانش آموزان بود. این پژوهش از نوع پژوهشهای نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر مقطع متو سطه دوم شهرستان تایباد در سال تح صیلی ۱۳۹۸ -۹۹ بود که تعداد ۳۰ نفر از آنان به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. جهت اندازه گیری متغیرها نیز از پرسشنامه اشتیاق تحصیلی (AEQ) فردریکز و همکاران (۲۰۰۴) و پرسشنامه راهبردهای خودتنظیمی (MSLQ) پنتریچ و دیگروت (۲۰۰۳) استفاده گردید. پس از تشکیل گروه های نمونه، مداخله درمانی (شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی) طی ۸ جلسه ۲ ساعته بر روی گروه آزمایش اجرا گردید. پس از پایان دوره گروه درمانی، از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد و برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس چندمتغیره (مانکوا) و کواریانس تک متغیره (آنکوا) استفاده شد. نتایج نشان داد که شناختدرمانی گروهی مبتنی بر ذهنآگاهی به طور معناداری باعث افزایش اشتیاق تحصیلی و خودتنظیمی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شده است .(p<۰/۰۵) بنابراین با ارائه تکنیکهای موجود در شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی و تاکید بر حضور ذهن میتوان تاثیر مثبتی بر افزایش اشتیاق تحصیلی و خودتنظیمی دانش آموزان گذاشت.

Keywords:

شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی , اشتیاق تحصیلی , خودتنظیمی.