پیاده سازی مدیریت دانش و اثرات آن بر عملکرد مدارس

دانش؛ یکی از حیاتی ترین منابع برای رقابتی بودن سازمان است. بنابراین کلیه سازمانهای آموزشی از جمله آموزش و پرورش و مدارس می توانند با به کار گیری استراتژی های مدیریت دانش ، به تشخیص کمبودها در دانش سازمانی، بهره وری بیشتر از سرمایه های انسانی، یادگیری کارآمدتر و موثرتر کارکنان، رضایتمندی ارباب رجوع و کارکنان، پیشگیری از تکرار اشتباهات، کاهش دوباره کاری، صرف هجویی در وقت، برانگیختن انگیزه خلاقیت و نوآوری و تقویت موقعیت رقابتی خود، اقدام نمایند و بدین گونه موجبات افزایش کیفیت تدریس و آموزش و سایر خدمات خود را فراهم کرده و در نهایت در افزایش عملکرد سازمانی موثر واقع گردند. مدارس غالبا از معماری اطلاعاتی از هم گسیخته و نامناسب موجود در سازمان های تولیدی استفاده می کنند. غالبا منابع اخذ داده در مدارس هماهنگ و مرتبط نبوده و کارکنان به راحتی قادر به بازیابی آن ها نیستند. علاوه بر این، بیشتر ادارات و دفاتر در مدارس منابعی مستقل از داده ها را نگهداری کرده و این منابع به ندرت به یکدیگر متصل هستند. با این حال، با کسب حمایت مدیران ارشد در صنعت آموزش، درک متقابل صنایع فناوری و آموزش نسبت به یکدیگر و شناخت نیازهای موجود، احتمال بازسازی ساختار اطلاعات در مدارس را فراهم می کند. نتایج نیز نشان داد مدیریت دانش می تواند عملکرد مدارس را بهبود بخشد. با توجه به نتایج به مدیران و مسولین آموزش و پرورش پیشنهاد می گردد جهت بهبود عملکرد مدارس به استقرار سیستم مدیریت دانش و نوآوری سازمانی کارکنان، توجه کافی داشته باشند. مدرسه تبادل دانش و اطلاعات بین افراد و گروهها را تشویق کرده و برای معلمان دانش محور خود پاداش مناسب در نظر بگیرد.

Keywords:

دانش , مدیرت دانش , عملکرد مدارس , آموزش و پرورش